Pauscollege: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ADHaenens (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 7:
Het gebouw werd sinds 1530 gestaag uitgebreid met een kapel, bibliotheek, studiezaal, verblijfsruimtes voor studenten, gasten en personeel, een graanzolder, ... In 1775 stortte één van de vleugels in, wat voor toenmalig president Lambert Ghenne de aanleiding was voor een grondige verbouwing met beperkt behoud van de nog bruikbare gedeeltes. Zijn broer, een landmeter, werd aangesteld als architect. Het gebouw werd tussen 1776 en 1778 gerenoveerd in [[Classicisme|classicistische]] stijl met een monumentale straatvleugel en twee haaks hierop geplaatste zijvleugels. In de [[korfboog]]poort toegang werd het stichtingsjaartal 1523 (''Collegium Adriani VI Pont. Max. / fundatum anno MDXXIII'') gemarkeerd. De vierde achteraan gelegen vleugel met de hoofdingang werd in 1785 ontworpen door Montoyer in opdracht van [[Jozef II van het Heilige Roomse Rijk|Jozef II]] zelf.
 
In 1967 werd het gerenoveerd en gemoderniseerd. In 1973 werd het complex erkend als onroerend erfgoed. De binnenkoer werd verfraaid met kunstwerken van Gerard Holmens ("Unie" , 1970), Willy Ceysens ("Met Vijf op een Bank") en OscarOlivier Strebelle ("Leeuw en Leeuwin" aan beide zijden van de trappartij die toegang geeft tot de vierde vleugel). Tegenwoordig zijn er 191 studentenkamers en 10 studio's. Het pauscollege behoort tot de niet-gesubsidieerde studentenkamers van de K.U.Leuven. De bewoners, de ''"papisten"'' organiseren zich zelf met een presidium en organiseren allerhande activiteiten naast de uitbating van de eigen Pausbar. De verhuur van studentenkamers is tot heden beperkt tot mannelijke studenten. De [[Alma (Leuven)|Alma]] studentenrestaurants baten in het gebouw een klein filiaal uit.
 
<gallery>