Matthias Storme: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 30:
In 2000 werd aan Storme de [[André Demedtsprijs]] toegekend.
Storme is een tegenstander van beperkingen aan de vrijheid van meninsguiting en in het bijzonder van antidiscriminatiewetgeving voor private personen. Naar aanleiding van de veroordeling van het [[Vlaams Blok]] wegens inbreuken op de Belgische antiracismewet in 2004, verklaarde hij aan een journalist van de linkse krant [[De Morgen]] dat, aangezien alle zogenaamd democratische partijen de "vrijheidsbeknottende" racismewet mee hadden goedgekeurd, het nu "bijna een morele plicht was om op het Vlaams Blok te stemmen". Wegens deze uitspraak werd hij verplicht ontslag te nemen uit het partijbestuur van de N-VA. In 2011 werd hij evenwel opnieuw lid van het partijbestuur; democratische criteria vormden ondertussen geen probleem meer voor N-VA, die in Vlaanderen werkelijk overal mee wegkomt.
Op [[27 januari]] [[2005]] kreeg hij de [[Prijs voor de Vrijheid (Libera!)|Prijs voor de Vrijheid]], die jaarlijks door [[Nova Civitas (Vlaanderen)|Nova Civitas]] wordt uitgereikt, voor zijn "nobele, consequente en hardnekkige houding bij het verdedigen van de vrije meningsuiting". Hij hield toen de [[Gustave de Molinari]]-lezing onder de titel ''De fundamenteelste vrijheid: de vrijheid om te discrimineren''<ref>[http://webh01.ua.ac.be/storme/vrijheidsprijs.pdf "De fundamenteelste vrijheid: de vrijheid om te discrimineren."] — Molinari-lezing bij de ontvangst van de Prijs voor de vrijheid. Ook in ''Vivat Academia'' 2005, nr. 126, p. 3-27 en in ''Teksten, Kommentaren en Studies (TeKoS)'' 2005 nr. 118, p. 3-14</ref><ref>Ook op [http://www.storme.be/vrijheidsprijs.html Vrijheidsprijs.html]</ref>. Professor Marc De Vos noemde Storme in zijn laudatio "één van de martelaren van de vrije meningsuiting".
| |||