Sansculotten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Niet geciteerde mening verwijderd
AGL (overleg | bijdragen)
minder hoofdletters
Regel 1:
[[Image:Sans-Culottes.jpg|thumb|De gewapende sansculotte]]
 
De '''sansculotten''' <ref>''sans culotte'' = zonder kniebroek</ref> waren de handwerkslieden, kleine handelaren, winkeliers tijdens de [[Franse Revolutie]]. Het was een heterogene groep, de middenstand en de elite uit de verschillende wijken.<ref>Sutherland, D.M.G. (1985) France 1789-1815. Revolution and Counterrevolution, p. 194.</ref> Sansculotten droegen geen elegante [[kniebroek]] zoals de adel, maar een korte jas en een lange werkmansbroek. Vaak hadden de Sansculottensansculotten als ereteken een [[Phrygische muts|rode muts]] op het hoofd, droegen een [[kokarde]] en waren lid van de clubClub van de [[Cordeliers (Franse Revolutie)|Cordeliers]].
 
De sansculotte 'gaat altijd te voet ... en leeft zeer eenvoudig met z'n vrouw en kinderen, als hij die heeft op de 4e of 5e verdieping.'<ref>Ronald DE VRIES, [http://www.athene.antenna.nl/ARCHIEF/NR03-Parijs/VRIES%20-%20Wijkvergaderingen.htm 'De sans-culotten en hun wijkorganen in revolutionair Parijs'] </ref> Volgens [[Willem Frijhoff]] was de typische sansculotte in Parijs en Marseille een gehuwde man op middelbare leeftijd, die zijn eigen baas is als rentenier, vertegenwoordiger van een vrij beroep en veel vaker een winkelier of ambachtsman.
Regel 13:
* De [[Montagnards (Frankrijk)|Montagnards]] vertegenwoordigden de sansculotten van Parijs, de winkeliers, de handwerk- en ambachtslieden. De sansculotten werden verdedigd door [[Georges Danton]] en [[Jean-Paul Marat]]. Op 5 september pleitte Danton voor een wet waarbij de sansculotten een kleine vergoeding kregen als zij twee keer per week naar de afdelingsbijeenkomsten gingen en om iedere burger een geweer te geven.<ref>Flake, O. (1968) De Franse Revolutie, 1789-1799, p. 138.</ref><ref>Soboul, A. (1975) De Franse Revolutie dl I, 1789-1793, p. 283.</ref>
* Op 10 augustus 1792 hadden de sansculotten een belangrijke inbreng bij de [[Bestorming van de Tuilerieën]].
*1793 was het jaar voor de de sansculottes. Ze noemden elkaar ''citoyen'' en waren voor [[directe democratie]]. [[Louis Antoine Saint-Just]] wist de vrees voor een dictatuur van de Parijse sansculotten weg te nemen.<ref>Soboul, A. (1979) De Franse Revolutie II, blz. 266.</ref> De sansculotten verzetten zich tegen de [[Girondijnengirondijnen]]. Op 24 mei besloten de Girondijnengirondijnen een onderzoek te doen naar de anarchie binnen de Commune van Parijs en de activiteiten van de sansculotten. De activiteiten van de sansculotten zouden moeten worden nagegaan en hun leiders voor de rechters gedaagd.<ref>Dowd, D.L. (1966) De Franse Revolutie, p. 109. </ref> Op 26 mei riep Robespierre het volk op tot verzet. Hij spoorde de sansculottes aan om de Conventie een lesje te leren.<ref> http://www.republikanisme.nl/burgerschap.html </ref> De sansculotten eisten arrestatie van de Girondijnengirondijnen; stemrecht uitsluitend voor sansculotten, een vaste broodprijs, en de oprichting van een revolutionair leger. Geschrokken door de massale demonstraties van de sansculotten raakten de Girondijnengirondijnen op 2 juni hun macht kwijt. Begin juli 1793 waren ze verantwoordelijk voor de val van de Girondijnengirondijnen, die tegen prijsbeheersing waren. De sansculotten die de tribunes van de Conventie bevolken, hadden aanzienlijk aan invloed gewonnen.
*De dood van Marat was een slag voor de sansculotten. Hij was geliefd bij de sansculotten omdat hij zich om hun lot had bekommerd.
* In april 1792 was de [[Eerste Coalitieoorlog]] uitgebroken. Als oplossing voor deze hopeloze situatie en het verdedigen van Frankrijk tegen heel Europa werd een [[levée en masse]] afgekondigd door [[Lazare Carnot]] op 23 augustus 1793. De beweging werd gesteund door de sansculotten. Zo werd sansculotte ook de [[Bijnaam|spotnaam]] voor een Franse soldaat uit de tijd van de [[Eerste Franse Republiek]].