Arminianisme: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Luckas-bot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: sl:Arminijanci
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Arminianisme''' is een school van soteriologischesoteriologisch denken binnen het [[Protestantisme|protestantse]] [[christendom]] gebaseerd op de theologische ideeën van de [[Nederduits Gereformeerde Kerk (later Nederlandse Hervormde Kerk)|Nederlands Hervormde]] theoloog [[Jacobus Arminius]] (1560-1609) en zijn historische volgelingen, de [[remonstranten]]. De discussie omtrent aanvaarding is bijna net zo oud als het christendom zelf, voorbeelden zijn [[Athanasius van Alexandrië|Athanasius']] en [[Augustinus van Hippo|Augustinus']] verdediging van 'erfzonde'.
 
Het Nederlandse Arminianisme is oorspronkelijk verwoord in de [[Vijf artikelen van de remonstranten]] (1610), een theologische verklaring ondertekend door 45 predikanten en voorgelegd aan de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]]. De vijf artikelen verdedigden:
 
#verkiezing (en veroordeling op de dag des oordeels) is bepaald door het geloof of het ongeloof van de mens;
Regel 13:
Sinds de 16e eeuw zijn veel christenen, van vele stromingen waaronder het [[evangelisch christendom]], beïnvloed door het Arminiaanse standpunt.
 
Het Arminianisme omvat in het meest nauwkeurige gebruik degenen die de oorspronkelijke opvattingen van Jacobus Arminius zelf bevestigen, maar de term kan ook worden opgevat als een paraplu voor een grotere groep van ideeën waaronder die van [[Hugo de Groot (rechtsgeleerde)|Hugo de Groot]] en [[John Wesley]]. Er zijn twee belangrijke perspectieven op hoe het systeem wordt toegepast in detail: Klassiek Arminianisme, die Arminius ziet als haar boegbeeld, en Wesleyaans Arminianisme die John Wesley ziet als boegbeeld. Wesleyaans Arminianisme wordt soms synoniem met [[Methodisme]].
 
Binnen het bredere kader van de geschiedenis van de christelijke theologie is Arminianisme nauw verwant aan het calvinisme, en de twee systemen delen zowel de geschiedenis als vele doctrines. Toch worden ze vaak gezien als rivalen binnen het evangelicalisme door hun onenigheid in de leerstellingen van de goddelijke predestinatie en heil.