Petrus-en-Pauluskathedraal (Sint-Petersburg): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link Trezzini gemaakt
→‎Beiaard: Tekst van Jo Haazen overgenomen
Regel 19:
 
==Beiaard==
Toen Tsaar [[Peter de Grote]] de Nederlanden bezocht in 1698 hoorde hij op meerdere plaatsen met name in Amsterdam de perfect gestemde [[Pieter en François Hemony|Hemony]] klokkenspelen. Ook was hij rond 1717 in Vlaanderen en beklom daar de toren van de [[Onze-Lieve-Vrouwekathedraal (Antwerpen)|Onze-Lieve-Vrouwekathedraal]] in Antwerpen. Mogelijk hoorde hij daar ook de twee Hemony beiaarden, ieder in één van de twee torens van de kathedraal. Hij was daarvan zodanig onder de indruk, dat hij voor zijn kathedraal van Sint-Petersburg ook een dergelijk [[beiaard|klokkenspel]] wenste. Het instrument werd in 1720 besteld in Holland. In Amsterdam was Jan Albert de Grave op dat moment de enige beiaard klokkengieter, dus het kan haast niet anders dat deze het spel maakte. Bovendien goot de Grave enkele jaren later een carillon voor [[Potsdam]]. De Grave was getrouwd met de weduwe van Claude Fremy en deze was een leerling van de [[Pieter en François Hemony|Hemony]] geweest. Het volgens overlevering fraaie klokkenspel was echter geen lang leven beschoren. De bliksem sloeg in 1756 in de spits, waarna de toren geheel uitbrandde, waarbij ook dit prachtige klokkenspel verloren ging. Men had heimwee naar de beiaardklanken en bestelde in 1757 opnieuw een [[carillon|klokkenspel]] in Holland. Ditmaal was het Johan Nicolaas Derc in [[Hoorn (Noord-Holland)|Hoorn]] die klokken voor deze toren goot en deze via een Haagse uurwerkmaker: Barend Oortkras leverde. Deze Oortkras bleef in Sint-Petersburg, maar stierf in armoede in 1764 nog voordat de toren herbouwd was en aldus werd de nieuwe beiaard in 1776 geïnstalleerd door de Duitse uurwerkmaker Johann Erdmann Rudiger die ook gevraagd werd naderhand het klokkenspel te bespelen. Klokkengieter Derc bleek echter niet in staat te zijn geweest de klokken juist te stemmen en daardoor werden in de 19e eeuw diverse klokken vervangen door die van Russische makelij. Maar zoals nog te horen is, was ook dat geen succes. In onze tijd2001 werd daarom ditin spelde mettoren hulpeen vangloednieuwe debeiaard [[Beiaardschoolgeplaatst Mechelen|beiaardschool]]dankzij ineen internationaal project o.l.v. [[MechelenJo (stad)|MechelenHaazen]], vervangendirecteur doorvan eende nieuwKoninklijke instrument[[Beiaardschool]] vante 51 klokken gegotenMechelen, in 2001samenwerking doormet dehet BrabantseBelgisch [[klokkengieterijkoningshuis, Petitfederale &en Fritsen]].gemeentelijke Ditoverheden, nieuweuniversiteiten, klokkenspelscholen, kwambedrijven, totculturele standverenigingen meten private geldpersonen uit de hele wereld, geschonkenmet doorin 352totaal begunstigers355 peters/sponsors. Het instrument werd vervaardigd door de Brabantse klokkengieterij [[Petit & Fritsen]].
 
<gallery>