Petrus-en-Pauluskathedraal (Sint-Petersburg): verschil tussen versies

De '''Petrus- en Pauluskathedraal''' ([[Russisch]]: Петропавловский собор, ''Petropavloskii Sobor'') is een [[kathedraal]] in de [[Rusland|Russische]] stad [[Sint-Petersburg]], gelegen in de gelijknamige [[Petrus- en Paulusvesting]]. Dit onder [[Peter de Grote]] gebouwde fort werd ontworpen door [[Domenico Trezzini (architect)|Domenico Trezzini]] en is het eerste en oudste baken, gebouwd tussen 1703 en 1740 op het Hazeneiland in de rivier de [[Neva]]. De belangrijkste reden voor Peters opdracht tot de bouw van dit fort was een mogelijke aanval door de Zweedse Marin tijdens de [[Grote Noordse Oorlog]]. De vesting werd tussen 1718 en 1924 gebruikt als een politieke gevangenis.

Tussen 1712 en 1733 werd in de Petrus- en Paulusvesting de [[Barokke architectuur|barokke]] kathedraal gebouwd, eveneens naar ontwerp van [[Domenico Trezzini]]. De kathedraal werd vernoemd naar de apostelen [[Petrus]] en [[Paulus (apostel)|Paulus]], die de status van heiligen hebben binnen de [[Russisch-orthodoxe Kerk]], en was de eerste stenen kathedraal van de stad. De torenspits is 123 meter hoog en bevat een engel die een kruis boven haar hoofd houdt. Deze engel is tevens een van de belangrijkste symbolen van Sint-Petersburg. In de kathedraal liggen de overblijfselen van bijna alle Russische heersers die zich tot keizer of keizerin lieten kronen; Van Peter de Grote tot [[Nicolaas II van Rusland|Nicolaas II]]. De laatste werd er pas in juli 1998 met zijn familie herbegraven, nadat hun overblijfselen eerst waren opgegraven in [[Ganina Jama]] bij [[Jekaterinenburg]] en meerdere malen waren onderzocht op echtheid. In Jekaterinenburg werd, mogelijk mede ter compensatie voor het toerisme, de [[Kathedraal op het bloed]] gebouwd ter ere van de tsarenfamilie.