Mathias Soiron: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Toevoegingen.
Regel 8:
Mathias Soiron was een telg uit een geslacht van bouwmeesters en meestertimmerlieden, dat actief was in Maastricht, [[Luik (stad)|Luik]], [[Hasselt (België)|Hasselt]] en [[Venlo (stad)|Venlo]]. Andere familieleden waren werkzaam als [[steenhouwer]] en [[schrijnwerker]]. Deze achtergrond en de verwantschap met [[zilversmid]]families hebben het kunstzinnige talent van Soiron helpen ontwikkelen.
 
Hij was stadsbouwmeester van Maastricht en werd vooral geïnspireerd door de in zijn tijd populaire [[neoclassicistisch]]e of [[Lodewijk XVI-stijl]]. Een belangrijk gebouw van de hand van de architect is het voormalige [[seculiere kanunnik|kanunnik]]enhuis aan de Grote Gracht, dat hij bouwde voor zijn broers André en Guillaume, die beiden kanunnik waren bij het [[kapittel]] van de [[Sint-ServaaskapittelServaasbasiliek (Maastricht)|Sint-Servaaskerk]]. Tegenwoordig staat dit gebouw bekend als het ''Huis Soiron'' en wordt het gebruikt door de [[Universiteit Maastricht]].
 
Van 1788-1789 verbouwde Soiron de leegstaande Jezuïetenkerk in Maastricht tot [[schouwburg]], de huidige [[Bonbonnière]]. Ook van zijn hand is het ontwerp voor het militaire wachthuis aan de Graanmarkt in Maastricht, naast de [[Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming (Maastricht)|Onze Lieve Vrouwe Basiliek]].
Regel 60:
[[Categorie:Nederlands meubelontwerper]]
[[Categorie:Persoon in de Nederlanden in de 18e eeuw]]
[[Categorie:Cultuur in Maastricht]]
 
[[de:Mathias Soiron]]