Arabieren: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hannes Karnoefel (overleg | bijdragen)
Hannes Karnoefel (overleg | bijdragen)
Regel 62:
 
==== Verval ====
Tegen de helft van de Middeleeuwen begonnen de Arabieren hun macht kwijt te raken. Dit was in verschillende gebieden in de Arabische wereld merkbaar. Het waren vaak niet meer Arabieren die de macht hadden in de Arabische wereld maar andere volkeren: in de Maghreb waren machtige Berberdynastieën ontstaan zoals de [[Almohaden]] in Marokko en de [[Hafsiden]] in Tunesië, en de Levant werd veroverd door de Turkse [[Seltsjoeken]]. Desondanks bleven respectievelijk in zowel Bagdad als in Caïro de sjiitische Fatimiden en de soennitische Abbasiden aan de macht. Rond de 11e eeuw trokken veel Arabische stammen in de richting van de Maghreb, waarvan de bekendste [[Banu Hilal]]. Ze onderwierpen de oorspronkelijke bevolking en verwoesten veel van de inheemse steden en dorpen en daarmee deels ook de Berberse cultuur. De Arabieren vervingen in de meeste gebieden de heersende Berberdynastie door een Arabisch heersershuis. Zo werd de Maghreb deels gearabiseerd maar tot op heden is er ook nog een sterke ImazighBerbercultuur cultuur(Marokkaans Berbers: ''Imazigh'') die zich met wisselend succes verzet tegen de Arabisering.
In 1099 veroverden Europese kruisvaarders [[Jeruzalem]]. De [[Koerden|Koerdische]] leider [[Saladin]], die de macht in Caïro overnam op de Fatimiden, wist de kruisvaarders weer te verslaan waar de Arabieren dat niet konden. In 1258 kwam de genadeklap: de Mongolen veroverden Bagdad en maakten daarmee een einde aan het kalifaat van de Abbasiden. Grote delen van Bagdad werden verwoest. In 1492 werd ook aan de islamitische macht in Spanje een einde gemaakt met de [[Reconquista (Spanje)|Reconquista]].
In 1299 kwam het Turkse [[Ottomaanse rijk]] op. De Ottomaanse sultan riep zich uit tot de nieuwe kalief en veroverde grote delen van Oost-Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Zo kwamen de Arabieren opnieuw terecht in een kalifaat, ditmaal geen ArabischeArabisch maar een TurkseTurks. Alleen Marokko, Soedan, en een deel van het Arabische schiereiland werden niet door het Ottomaanse rijk veroverd.
 
=== Moderne tijd ===