Virgil Spier: verschil tussen versies

| geboortedatum = [[8 januari]] [[1981]]

'''Virgil Spier''' ([[Amsterdam]], [[8 januari]] [[1981]]) is een [[Nederland]]se [[atleet]], die zich aanvankelijk specialiseerde in de [[meerkamp]], maar zich de laatste jaren uitsluitend richt op de [[Sprint (atletiek)|sprint]] en het [[hordelopen]]. Hij schreef tijdens zijn juniorentijd een drietal nationale jeugdtitels op zijn naam, maar bij de [[Nederlandse kampioenschappen atletiek|Nederlandse seniorenkampioenschappen]] bleven overwinningen tot nu toe uit. Al was hij er vele malen dichtbij. Zo veroverde hij op hetde [[Nederlandse kampioenschappen indoor atletiek|NK indoor]] vanaf 2001 op zowel de [[60 meter (atletiek)|60 m]] als de [[60 meter horden|60 m horden]] vele zilveren en bronzen [[medaille]]s.

Als D-junior was Spier lid van de [[Den Haag|Haagse]] atletiekclub ''Sparta''. Hier toonde hij zijn talent, maar scoorde niet gelijk topprestaties. Zo komt hij op de allertijdenlijsten niet voor bij de jongens D, C en B. In 2000 plaatste hij zich als A-junior tijdens het NK meerkamp voor senioren via een vijfde plaats op de [[tienkamp]] met een totaal van 7164 punten voor de [[Wereldkampioenschappen atletiek voor junioren|wereldkampioenschappen voor junioren]] in [[Santiago (Chili)|Santiago]]. Daar begon hij zeer goed aan zijn tienkamp met 10,54 s op de [[100 meter (atletiek)|100 m]], de vierde Nederlandse juniortijd aller tijden. Vervolgens moest hij echter met een [[hamstring]]blessure de strijd opgeven.<ref>Uit ''Meer pieken dan dalen in Santiago'' door Wilmar Kortleever (2000), gepubliceerd in Atletiek Actueel nr. 23 KNAU</ref><br />In 2001 mocht hij Nederland vertegenwoordigden bij de [[tienkamp]] op de Europese kampioenschappen onder[[U23 de(sport)|onder 23 jaar]], die dat jaar werden gehouden in het [[Olympisch Stadion (Amsterdam)|Olympisch Stadion]] in [[Amsterdam]]. Ook hier had hij te kampen met een blessure, maar werd ondanks dat toch nog negende.

In 2002 werd Virgil Spier op hetde [[Nederlandse kampioenschappen indoor atletiek 2002|NK indoor]], evenals het jaar ervoor, tweede op 60 m en vierde op de 60 m horden, waarna hij dat jaar op hetde [[Europese kampioenschappen indoor atletiek|EK indoor]] in [[Wenen]] eveneens op deze onderdelen in actie kwam. Op beide onderdelen sneuvelde hij echter in de voorrondes met respectievelijk 6,73 s om 7,89.

Het Nederlandse estafetteteam op de [[4 x 100 meter estafette|4 x 100 m estafette]] richtte zich in 2008 op het veroveren van een ticket voor de [[Olympische Zomerspelen 2008|Olympische Spelen van 2008]] in [[Peking]]. Tijden van 38,92 en 39,03 leverden op de wereldranglijst echter een zeventiende plaats op, terwijl de [[Internationaal Olympisch Comité|IOC]]-norm was dat de eerste zestien een uitnodiging voor de Spelen tegemoet konden zien. Nederland profiteerde echter optimaal van het wegvallen van het bij de eerste zestien geklasseerde [[Australië (land)|Australië]], dat zich voor de Spelen afmeldde. Hierdoor werd alsnog een ticket voor de Spelen bemachtigd. Spier werd, net als [[Gregory Sedoc]], die overigens ook deelnam aan de [[110 meter horden|110 m horden]], uitgezonden als reserveloper. De vier basislopers van het team waren [[Maarten Heisen]], [[Guus Hoogmoed]], [[Patrick van Luijk]] en [[Caimin Douglas]].<br />De ploeg vertrok naar Peking met als doel het [[Lijst van Nederlandse records (atletiek)|Nederlands record]] te verbeteren, dat sinds 30 augustus 2003 op 38,63 stond, gelopen door het team dat op hetde [[Wereldkampioenschappen atletiek 2003|WKwereldkampioenschappen in Parijs]] de bronzen medaille veroverde. Zover kwam het niet. De Nederlandse equipe moest in zijn serie aantreden tegen sterke ploegen als die van de [[Verenigde Staten]], [[Trinidad & Tobago]], [[Japan]] en [[Polen]]. Verrassend genoeg overleefden de Nederlanders deze slag en werden met 38,87, de snelste tijd van het jaar, zelfs derde. Een dag later kwam in de finale, waarin [[Jamaica]] met een nieuw wereldrecord van 37,10 uit de bus kwam, aan alle euforie een eind, doordat de wissel tussen Guus Hoogmoed en Patrick van Luijk mislukte. Gezien de voorgeschiedenis was het halen van de finale op zichzelf echter al boven verwachting. Virgil Spier hoefde in Peking niet in actie te komen.

*2010: 8e [[Nederlandse kampioenschappen atletiek 2010|NK]] - 10,96 s

*2000: [[Did not finish|DNF]] WJK