West-Europese Unie: verschil tussen versies

Nadat in 1949 de [[Noord-Atlantische Verdragsorganisatie]] (NAVO) was gevormd, besloten de vijf landen van het Verdrag van Brussel hun militaire organisatie in de NAVO te doen opgaan. De behoefte om West-Duitsland in de westerse veiligheidstructuur op te nemen leidde vervolgens tot het plan de [[Europese Defensie Gemeenschap]] (EDG) op te richten. Deze beoogde de vorming van een gezamenlijk Europees leger, dat binnen de NAVO zou functioneren, en waarin de strijdkrachten van zes landen samengevoegd zouden worden: Frankrijk, West-Duitsland, Italië en de drie [[Benelux]]-landen. Nadat echter het Franse parlement de EDG in augustus 1954 had afgewezen, moest een alternatief geschapen worden om de Bondsrepubliek in de westerse defensie te integreren. Daarom werd besloten de Bondsrepubliek en Italië uit te nodigen toe te treden tot het Verdrag van Brussel, dat hiertoe op 23 oktober 1954 door de [[AkkoordenVerdragen van Parijs (1954)|Verdragen van Parijs]] geamendeerd en aangevuld werd, en als nieuwe Europese instelling de West-Europese Unie in het leven riep. Zij had dus aanvankelijk zeven lidstaten: de drie Benelux-landen, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, de Bondsrepubliek Duitsland en Italië.