Nicolas Colsaerts: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 41:
In 2002 gaat het niet goed op de Europese Tour, maar hij eindigt in de Top-10 op de Challenge Tour, waardoor hij in 2003 weer op de grote Tour mag spelen. Daar wordt hij 5de bij de [[Trophée Lancôme]]. In 2004 kwalificeert hij zich voor het [[The Open Championship|Brits Open]] maar mist de [[cut (golf)|cut]]. In 2005 haalt hij zijn grootste cheque binnen als hij 2de wordt bij het [[Johnnie Walker Championship]]. Zijn resultaten zijn wisselvallig totdat hij in 2009 twee Challenge Tour evenementen wint, waaronder de [[Dutch Futures 2009|Dutch Futures]] op [[Golfclub Houtrak|Houtrak]].
In 2011 wint hij voor het eerst een groot toernooi op de [[Europese PGA Tour]] door op 24 april het [[China Open 2011 (golf)|Volvo China Open]] toernooi te winnen. Hij is de eerste Belg in 37 jaar die een toernooi op de Europese Tour op zijn naam schrijft, de vorige was [[Philippe Toussaint]], die in 1974 de [[Benson & Hedges International Open]] won. Op 29 april biedt de Belgische PGA hem uit waardering een erelidmaatschap van de PGA aan. In [[2011]] kwalificeert hij zich ook de [[US Open (golf)]], hij won een kwalificatietoernooi in het Engelse [[Surrey (South East England)|Surrey]]. Colsaerts kan zo voor het eerst deelnemen aan een van de vier Majors. Doordat hij van een
===Gewonnen===
====Nationaal====
| |||