Ballistische raket: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 8:
Het traject van een ballistische raket bestaat uit drie delen: het deel waarin de raket aangedreven wordt (''boost phase''), het vrije vluchtdeel (''midcourse phase'') - wat het grootste deel uitmaakt van de vlucht - en de terugkeer in de [[Aardatmosfeer|atmosfeer]] (''terminal phase'').
Ballistische raketten kunnen vanaf vaste of mobiele lanceerinrichtingen gelanceerd worden, zoals voertuigen ([[Transporter erector launcher|''Transporter Erector Launchers, TELs'']]), [[vliegtuig]]en, [[Schip (transportmiddel)|schepen]] en [[onderzeeboot|onderzeeboten]]. Het deel van de vlucht waarin de raket aangedreven wordt, kan variëren van enkele tienden van seconden tot enige minuten en kan gebruikmaken van één tot drie trappen.
Zodra de raket in de ruimte is en de voortstuwing afvalt, komt deze in vrije vlucht, het ballistische deel. Om grote afstanden af te leggen, worden ballistische raketten normaal gesproken in een hoge [[sub-orbitale ruimtevlucht]]; voor intercontinentale raketten is de grootste hoogte ([[apogeum]]) die bereikt wordt tijdens vrije vlucht zo'n 1200 km.
| |||