Versie van 3 jan 2012 02:03 bewerken SPQRobin (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 18.507 bewerkingen zie ook ← Oudere bewerking		Versie van 14 apr 2012 14:20 bewerken ongedaan maken 83.80.197.66 (overleg) Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 1: '''Rechtsgeleerdheid''' is de geen[[wetenschap]], het is de leer van het [[recht]]. Men ~~moet~~bedoelt ~~echter bij~~met het woord "wetenschap" ~~als men het op de rechtsgeleerdheid wil toepassen goed onderscheid maken tussen enerzijds~~nerzijds wetenschap, die gebaseerd is op waarneming of proefondervindelijk onderzoek, en anderzijds geleerdheid, die werkt met interpretatie en belezenheid. Rechtsgeleerdheid is meer de tweede vorm van wetenschap en zou dus 'wetenschap' genoemd kunnen worden. Zij bestaat in belezenheid in de juridische literatuur en vaardigheid om het daarin gevondene toe te passen op de feiten. De Romeinen, die een zeer belangrijk aandeel hebben gehad in de ontwikkeling van het rechtsgeleerde denken, spraken bij voorkeur van een "ars", hetgeen men in dit geval het beste kan vertalen als "ambacht" of "kunde". In [[Nederland]] en [[Vlaanderen]] kan men rechtsgeleerdheid studeren aan de meeste [[universiteit]]en. De universitaire studie rechtsgeleerdheid wordt in de volksmond veelal '''rechten''' genoemd. Iemand die het doctoraaldiploma (Nederland) of licentiaatsdiploma (Vlaanderen) rechten behaald heeft, mag zichzelf ''[[Master of Laws]]'' (LL.M.) noemen. Daarnaast mag de klassieke titel ''[[meester in de rechten]]'' (mr.) gebruikt worden. Bij sommige studierichtingen werd echter opgeleid tot ''[[doctorandus]]'' (drs.). Iemand die niet de masteropleiding heeft afgerond, maar wel het bachelor-deel, mag zichzelf ''[[Bachelor of Laws]]'' (LL.B.) noemen. Deze titel is enigszins vergelijkbaar met het vroegere "[[kandidaats]]-examen".

Rechtsgeleerdheid: verschil tussen versies