Emile, of Over de opvoeding: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
dubbele titel
T. Tichelaar (overleg | bijdragen)
stijl
Regel 1:
{{wiu2}}
{{Infobox boek
| naam = ''Emile, of Over de opvoeding''
Regel 36 ⟶ 35:
| extra portaal2 =
}}
'''''Emile, of Over de opvoeding''''' (''Émile, ou De l’éducation'') is de dubbele titel van het boek van de Franse filosoof [[Jean-Jacques Rousseau]], naar zijn eigen oordeel het beste en belangrijkste geschrift. Het boek waarover hij twintig jaar lang had nagedacht werd na drie jaar schrijven <ref>J.J. Rousseau ''Bekentenissen'', p. 424, 586. </ref> in 1762 in twee landen uitgebracht, voor het eerst ook in Frankrijk.<ref>Peeperkorn, D. (2009) Jean-Jacques Rousseau en zijn uitgever Marc-Michel Rey. Een verhaal uit de prehistorie van het auteursrecht, p. 107.</ref> Rousseau kreeg de stilzwijgende toestemming van [[Chrétien-Guillaume de Lamoignon de Malesherbes]], het hoofd van de censuur, die het argument van werkgelegenheid gebruikte om de publicatie in Frankrijk te rechtvaardigen. De hertogin De Luxembourg, echtgenote van [[Karel II van Montmorency|Charles Fréderic]], assisteerde Rousseau bij het afsluiten van de twee contracten, zowel in Parijs als in Den Haag.
 
Tijdens het drukken werd het werk aan de Parijse editie stilgelegd. Rousseau die erg ziek was vanwege een [[prostaatvergroting]] en/of [[nierstenen]], bovendien aan [[Waanstoornis|waanvoorstellingen]] leed en zich opwond, dacht dat de Jezuïeten het werk in handen hadden gekregen.<ref>J.J. Rousseau ''Bekentenissen'', p. 619-22. </ref> Vervolgens werd hij bang voor de [[Jansenisme|Jansenisten]], zijn voormalige vrienden, de radicale filosofen, en de buren die alles konden horen maar ook gemakkelijk in zijn huisje konden komen.<!---->
 
De Émile werd evenwel kort na verschijnen in beslag genomen op de [[Sorbonne]], door het Parlement veroordeeld en op de trappen van het hooggerechtshof [[boekverbranding|verbrand]]. Een week later werd ook in Genève [[Du Contrat social]] en de Émile op de brandstapel geworpen. Op aanraden van de Nederlandse ambassadeur [[Mattheus Lestevenon]] werd de ''Émile'' enkele weken later ook door de [[Staten van Holland]] verboden.<ref>Gallas, R.K. (1926) VINCENZIO GAUDIO, p. 118. In: Jaarboek [[Amstelodamum]].</ref> De controverse draaide om de in het boek IV opgenomen geloofsbelijdenis van een [[kapelaan]] uit [[Hertogdom Savoye|Savoie]]. Hierin bepleit Rousseau een alternatieve natuurgodsdienst en verwerpt hij centrale dogma’s uit de [[Rooms-katholieke Kerk|rooms-katholieke]] en [[Protestantisme|protestantse]] kerken.