Samenvloeiing van de Leie en de Schelde: verschil tussen versies

De [[Muinkschelde]] (Schelde van de monniken) aan de [[Sint-Pietersabdij (Gent)|Sint-Pietersabdij]] is ook een in de middeleeuwen gekanaliseerde Scheldekronkel. De Oude Schelde liep vanaf de [[Waalse Krook]] langsheen de huidige [[Brabantdam]], [[Sint-Annaplein]] en [[Lange Violettestraat]] door de [[Muinkmeersen]] en kwam ter hoogte van de [[Vlaamse Kaai]] terug aan zijn huidige bedding. Tussen deze Oude Schelde en de Benedenschelde bestonden verschillende verbindingen. In 1254 werd de Schepenenvijver, later ook Capucijnenvaardeken genoemd, gegraven tussen de Oude Schelde en Nederschelde. Deze verbinding werd in 1845 overwelfd. Rond 1300 werd net ten zuiden van het [[Begijnhof Ter Hoye]] een stadswal tussen de Oude Schelde en de Nederschelde aangelegd met erbij een sluis en de [[Vijfwindgatenpoort]], het Klein Scheldeken. Er waren zo in totaal drie plaatsen waar het Scheldewater in oostelijke richting kon afdraaien en zich met het Leiewater mengen. Later kwam er nog een vierde verbinding bij, namelijk een gegraven dubbele waterloop tussen Ter Platen en de Vlaamse Kaai, die vanaf de 14e eeuw dienst deed als vestingsgracht voor de [[Sint-Lievenspoort]] en [[Keizerpoort]] en op kaarten ook als Schelde wordt aangeduid. Hij vertakt zich in noordoostelijke richting ter hoogte van de wijk Strop. De waterloop uit het midden van de 18e eeuw die ten zuiden van deze vertakking loopt is de [[Franse Vaart]].