Menselijke fout: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 27:
[[Bestand:Napoleons retreat from moscow.jpg|300px|right|thumb|Napoleons mislukte expeditie naar Moskou]]
De Engelse psycholoog Reason heeft een foutentheorie ontleend aan het model van Rasmussen. Zijn model, het GEMS (''General Error Modeling System'') gaat er vanuit dat men begint een probleem aan te pakken op het meest eenvoudige niveau, namelijk dat van vaardigheden. Lukt het niet het probleem zo op te lossen, dan schakelt men over naar het hogere niveau van op regels gebaseerd gedrag. Werkt ook dit niet (men kan het probleem niet herleiden tot een bekend patroon, of de gekozen regel werkt niet) dan neemt men zijn toevlucht tot het op kennis gebaseerde niveau.
==Controle en terugkoppeling==
Het maken van fouten kan een gevolg zijn van onvoldoende aandacht voor en 'monitoren' van de eigen handelingen.
Van belang is hierbij de functie van het [[werkgeheugen]] waarin tijdelijke het verloop van de eigen acties 'onder de loupe' worden genomen. Hierbij bestaan twee vormen: verloopt de actie zoals gepland? of: moet het plan voor de actie eventueel worden herzien of aangepast?<ref>Reason, J. (1992). Human error. Cambridge, UK: Cambridge University Press</ref> Ook als de actie eenmaal is voltooid, kan het resultaat worden teruggekoppeld. Dit kan in principe op twee manieren: via interne [[feedback]], of via externe feedback. In het tweede geval geeft een ander persoon (bijvoorbeeld een instructeur) of een automatisch signaal van de bedieningsapparatuur aan dat er iets mis was met de actie. Bij aanleren van nieuw vaardigheden worden vaak fouten gemaakt. In dit geval is het van belang dat de fouten tijdig worden herkend, zodat men hiervan kan leren. Fouten nemen meestal na oefening van nieuwe vaardigheden af.
==Individuele fouten en systeemfouten==
| |||