Drag Me to Hell: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: sh:Drag Me to Hell |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 48:
Christine is ervan overtuigd dat haar laatste poging heeft gewerkt wanneer Jacks haar komt vertellen dat ze de functie als assistent-manager krijgt. Stu had oorspronkelijk de voorkeur, maar hij is betrapt bij het oplichten van de zaak en de poging Christine daar de schuld van te geven. Clay vraagt Christine op het station of zij weet waar de zeldzame munt is gebleven die hij in zijn verzameling wilde stoppen. Hij had hem in een envelop gestopt en in haar tas gedaan. Toen hij hem wilde pakken, zat in de envelop die hij vond een oude knoop. Christine heeft de enveloppen verwisseld. Wanneer ze dit beseft, valt ze van schrik achterover op het [[spoorweg|spoor]]. Voor de aanstormende trein haar kan raken, gaat de grond open en trekken klauwen van demonen Christine naar beneden, de Hel in. Clay blijft verbijsterd achter met de knoop in zijn hand.
==
{|
| valign=top width=400 |
Regel 94:
=== Productie ===
Nadat het project groen licht kreeg begon Sam Raimi met het
| url = http://www.movieweb.com/news/NElPVqonXe3xpl
| title = Ellen Page Quits Sam Raimi's ''Drag Me to Hell''
Regel 105:
Voor de effecten in de film werd een combinatie van [[animatronic]]s, [[chroma key]] en [[computeranimatie]] gebruikt. Bruce Jones was verantwoordelijk voor veel van de effecten. Vanwege de vele verschillende effecten die nodig waren, werden meerdere studio’s en bedrijven bij de film betrokken. De grootste bijdrage kwam van Tippett Studio. Andere studio’s die meewerkten waren Amalgamated Pixels, Ghost VFX, KNB Effects, Home Digital, Cinesoup en IE Effects.
===
De
# "Drag Me to Hell" – 2:33
| |||