|
[[Bestand:Rembrandthuis Amsterdam.jpg|thumb|right|250px|Rembrandthuis, Jodenbreestraat, Amsterdam]]
[[Bestand:Amsterdam beerput rembrandt.jpg|thumb|right|250px|Rembrandts afval in vitrine Rembrandthuis]]
Het '''Rembrandthuis''' is een voormalig woonhuis aanin de [[Jodenbreestraat]], in het [[Amsterdam-Centrum|Centrum]] van [[Amsterdam]], waarin thans het Museum Het Rembrandthuis is gevestigd. Tussen [[1639]] en [[1658]] werd het huis bewoond door de bekende [[Nederland]]se [[kunstschilder]] [[Rembrandt van Rijn]] in een periode van welstand.
Het huis werd rond [[1606]] gebouwd aan de toenmalige Sint-Anthonisbreestraat. De naam [[Jodenbreestraat]] is van later datum. Het huisen is rond 1627 verbouwd waarschijnlijk onder toezicht van [[Jacob van Campen]]. Jacob van Campen zou later naam maken als architect van het [[Paleis op de Dam]] in Amsterdam. Het kreeg toen een extra verdieping, en een nieuwe voorgevel met een driehoekig [[fronton (bouwkunde)|fronton]]. Rembrandt kocht het in 1639 voor dertienduizend gulden. Na zijn faillissement werd het in 1658 geveild en voor elfduizend gulden verkocht. Het was in de eeuwen daarna als woonhuis in gebruik en werd diverse malen verbouwd.
In 1639 tekende Rembrandt een koopcontract waarin de betaling voor de koop van het huis in de Breestraat was geregeld. De koopsom bedroeg dertienduizend gulden, een groot bedrag, dat Rembrandt niet ineens op tafel kon leggen. Hij mocht echter in termijnen afbetalen. Dit lukte echter niet. Na zijn faillissement werd het in 1658 geveild en voor elfduizend gulden verkocht.
Aan het begin van de [[20e eeuw]] verkeerde het in slechte staat, en naar aanleiding van de Rembrandt-tentoonstelling van 1906 werd het in [[1907]] aangekocht door de gemeente Amsterdam die het schonk aan de stichting Het Rembrandthuis.<ref name="parool.nl">[http://www.parool.nl/parool/nl/12/CULTUUR/article/detail/2443975/2011/06/10/Rembrandthuis-viert-100ste-verjaardag.dhtml Rembrandthuis viert 100ste verjaardag], ''[[Het Parool]]'', 10 juni 2011</ref> Op 28 maart [[1907]] kwam het in het bezit van de stichting Het Rembrandthuis.{{feit||2011|06|10}} Tussen 1907 en 1911 werd het huis gerestaureerd door [[Karel de Bazel]]. Het museum werd op [[10 juni]] [[1911]] geopend. [[Wilhelmina der Nederlanden|Koningin Wilhelmina]] en [[Hendrik van Mecklenburg-Schwerin|prins Hendrik]] waren de eerste bezoekers.<ref name="parool.nl"/> Op 28 maart [[2007]] werd het eeuwfeest gevierd. Museum het Rembrandthuis dankt zijn oprichting aan een initiatief van de kunstschilder [[Jozef Israëls]].{{feit||2011|06|10}}
Het pand is in de jaren 1660/62 opgevijzeld en in tweeën gesplitst. Het zou tot het eind van de [[19de eeuw]] als woonhuis voor verschillende gezinnen dienst doen. In die tijd is het huis nog enkele malen verbouwd en de staat ervan verslechterde met de tijd. Het huis zou misschien gesloopt zijn als het niet zo’n beroemde bewoner had gehad.
Naar aanleiding van de Rembrandt-tentoonstelling van 1906 werd actie ondernomen. De gemeente Amsterdam kocht het bouwvallige pand aan en droeg het niet lang daarna over aan de in 1907 opgerichte Stichting Rembrandthuis. Het bestuur van de stichting wilde Rembrandts voormalige huis zo veel mogelijk terugbrengen in de toestand zoals die rond het midden van de zeventiende eeuw was geweest. De beoogde reconstructie vond echter geen doorgang. Het bestuur koos voor een eigentijdse vorm zonder historische referenties. Het Rembrandthuis kreeg de bestemming van prentenkabinet. De ingrijpende restauratie vond plaats onder leiding van de architect [[Karel de Bazel|K.P.C. de Bazel]]. De restauratie van het huis was in 1911 gereed, waarna [[Wilhelmina der Nederlanden|koningin Wilhelmina]] het museum opende. Koningin Wilhelmina en [[Hendrik van Mecklenburg-Schwerin|prins Hendrik]] waren de eerste bezoekers.<ref name="parool.nl"/>
In de beginjaren van het museum veranderde er weinig aan het pand en aan de inrichting. In de [[1990-1999|jaren negentig]] van de twintigste eeuw deden zich belangrijke ontwikkelingen voor. Het stichtingsbestuur slaagde erin het naastgelegen [[perceel]] te verwerven, waar een uitbreiding van het museum werd gerealiseerd. De nieuwbouw die naast het oude woonhuis van Rembrandt is gebouwd is ontworpen door de architect Peter Sas. Het ontwerp van de voorgevel is van de hand van de architecten [[Zwarts & Jansma Architecten|Moshe Zwarts en Rein Jansma]]. De nieuwe vleugel is op 7 mei 1998 geopend. In de nieuwe vleugel bevinden zich twee tentoonstellingszalen, het secretariaat, kantoren en de bibliotheek met het Rembrandt Informatie Centrum. Met de totstandkoming van de nieuwe vleugel kon het oude plan om Rembrandts voormalige huis zo veel mogelijk in oude staat terug te brengen gestalte krijgen. De reconstructie is niet zonder slag of stoot verlopen. Voor- en tegenstanders van de plannen voerden een principiële discussie over de ethiek van de restauratie van historische panden. Nadat de directie van het Rembrandthuis het groene licht kreeg, is men zorgvuldig te werk gegaan. Om de plannen voor restauratie zo goed mogelijk aan te pakken werd een restauratieteam samengesteld. Het stond onder leiding van de bouwhistoricus Henk Zantkuijl (deskundige op het terrein van zeventiende-eeuwse woonhuizen).
Van belang zijn de [[inventaris|inventarissen]] van het huis geweest: de inventaris uit 1626 van de eerste bewoner van het huis en in het bijzonder de inventaris die in 1656 is opgesteld naar aanleiding van het faillisement van Rembrandts. Op grond van laatstgenoemde bron valt op te maken hoe het huis was ingedeeld toen Rembrandt er woonde en hoe Rembrandt de verschillende vertrekken had gebruikt. Aanvullende informatie kwam van enkele tekeningen en etsen van Rembrandt waarop het interieur te zien was. De restauratie is in 1999 voltooid.
==Collectie==
| 