Raadkamer: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
- Nederlandcentrisme
Regel 1:
Een '''raadkamer''' is een term uit het [[strafrecht]].
'''Raadkamer''' van de rechtbank is een term uit het [[Strafrecht (Nederland)|Nederlands strafrecht]] die in twee betekenissen gebruikt wordt. De bekendste is: een rechterlijk college dat strafzaken behandelt waarvoor in de regel geen openbare [[rechtszitting]] is voorgeschreven.<ref name="begrippenlijst rechtspraak">[http://www.rechtspraak.nl/Wat+is+rechtspraak/Begrippenlijst+van+A+tot+Z/#R Begrippenlijst op rechtspraak.nl] bezocht 29 januari 2009</ref> Zo'n college bestaat uit drie [[rechter]]s en één [[Griffier#Rechterlijke macht|griffier]]. Aan hen is de taak een oordeel te geven over bepaalde zaken die door de [[Officier van Justitie]] of een [[Advocaat (beroep)|advocaat]] worden voorgelegd.
 
Een tweede, wat informelere betekenis van de term raadkamer vinden we na een openbare rechtszitting van de [[meervoudige kamer]]. Wanneer de rechters na de zitting zich terugtrekken om in onderling beraad het [[vonnis]] vast te stellen, wordt dat eveneens een raadkamer genoemd. Deze betekenis wordt hier verder niet besproken.
 
==Taken==
De raadkamer heeft als voornaamste taken:
* Het beoordelen of [[verdachte]]n die door de [[rechter-commissaris]] [[inbewaringstellen|in bewaring zijn gesteld]], langer in [[voorlopige hechtenis]] moeten doorbrengen. De [[Officier van Justitie]] doet in dit geval een vordering tot gevangenhouding aan de raadkamer. De raadkamer beoordeelt de strafzaak opnieuw, en kijkt of er nog voldoende redenen zijn om de verdachte langer vast te houden.
* Het behandelen van een [[bezwaarschrift]] bijvoorbeeld tegen [[beperkingen|beperkende maatregelen]] die door de rechter-commissaris zijn opgelegd.
* Het behandelen van een bezwaarschrift tegen het bevel tot inbewaringstelling van de rechter-commissaris.
* Het beoordelen van [[klaagschrift]]en, bijvoorbeeld wanneeer het [[Openbaar Ministerie in Nederland|Openbaar Ministerie]] heeft besloten een [[zaak (juridisch)|zaak]] te [[sepot|seponeren]]. In zo'n geval kan een [[slachtoffer]], [[nabestaande]] of andere belanghebbende een klacht indienen, en eisen dat de verdachte alsnog vervolgd wordt.
 
==Procedure==
De procedure die de raadkamer volgt is vrij eenvoudig. De zaak wordt aan de raadkamer voorgelegd, waarna alle partijen (in geval van de vordering tot gevangenhouding ook de verdachte) hun mening mogen geven. De raadkamerzitting wordt daarna gesloten en de leden van de raadkamer trekken zich terug, waarna de eigenlijke beoordeling begint. Eerst geeft de griffier zijn kijk op de zaak en de eventuele bewijzen, vervolgens geeft de jongste rechter zijn mening, daarna de andere rechter en tot slot geeft de oudste rechter (dat is eigenlijk altijd de voorzitter van de raadkamer) zijn oordeel.
 
== België ==
 
In [[België]] is de raadkamer een [[kamer (parlement)|kamer]] van de [[rechtbank van eerste aanleg]], meer bepaald van de [[correctionele rechtbank]], die een aantal taken vervult in verband met de [[strafprocedure]]. De raadkamer is een [[onderzoeksgerecht]]. Zij bestaat uit een [[rechter]] in de rechtbank van eerste aanleg. Deze rechter is de [[voorzitter]] en enige rechter van de raadkamer. De raadkamer zetelt in principe met [[gesloten deuren]] (zie bijvoorbeeld artikel 23 van de [[wet]] [[20]] [[juli]] [[1990]] betreffende de voorlopige hechtenis). Een [[vonnis]] van de raadkamer wordt een [[beschikking]] genoemd.
 
=== Verwijzing van verdachten naar de correctionele rechtbank ===
 
De raadkamer verwijst de verdachten tegen wie een [[gerechtelijk onderzoek]] werd ingesteld naar de [[correctionele rechtbank]] (artikel 130 van het [[Wetboek van Strafvordering (België)|Wetboek van strafvordering]]) of verleent een [[beschikking]] van [[buitenvervolgingstelling]] (artikel 128 van het [[Wetboek van Strafvordering (België)|Wetboek van strafvordering]]). Wordt de [[verdachte]] verdacht van een [[misdaad]] dan beveelt ze dat de [[stukken]] worden overgemaakt aan de [[procureur-generaal]] bij het [[hof van beroep (België)|hof van beroep]] opdat deze de [[kamer van inbeschuldigingstelling]] zou kunnen vragen de verdachte te verwijzen naar het [[hof van assisen]] (artikel 133 van het [[Wetboek van Strafvordering (België)|Wetboek van strafvordering]]).
 
=== Handhaving van de voorlopige hechtenis ===
 
De raadkamer beslist over de handhaving van de [[voorlopige hechtenis]]. Dit is de meest gekende functie van de raadkamer. Wanneer een [[verdachte]] door de [[onderzoeksrechter]] werd aangehouden ([[bevel tot aanhouding]]) moet deze binnen de vijf dagen voor de raadkamer verschijnen opdat deze zou kunnen oordelen of de aanhouding wettelijk mogelijk is en of ze wenselijk is, o.a. met het oog op de [[openbare veiligheid]] ([[artikel (recht)|artikel]] [[21]], § 1, van de [[wet]] van [[20]] [[juli]] [[1990]] betreffende de voorlopige hechtenis). De raadkamer moet zich in principe om de maand uitspreken over de handhaving van de voorlopige hechtenis (artikel 22, al. 1, van de [[wet]] van [[20]] [[juli]] [[1990]]). Wanneer het een ernstiger [[misdrijf]] betreft, een [[misdaad]], zoals bijvoorbeeld [[moord]], dan moet deze verlenging slechts om de drie maanden gebeuren (artikel 22, al. 2, van de wet van [[20]] [[juli]] [[1990]], maar de [[inverdenkinggestelde]] kan iedere maand met een [[Petitie|verzoekschrift]] om zijn invrijheidstelling verzoeken (artikel 22bis van de wet van [[20]] [[juli]] [[1990]]).
 
=== De beschikkingen tot internering van de verdachten in staat van krankzinnigheid, zwakzinnigheid of geestesstoornis ===
 
De raadkamer kan, tenzij het een [[politieke misdaad]], een [[politiek wanbedrijf]] of een [[persdelict]] betreft, de [[internering (strafrecht)|internering]] van de verdachten uitspreken, wanneer zij zich bevinden in een staat van [[krankzinnigheid]], hetzij in een ernstige staat van [[geestesstoornis]] of van [[zwakzinnigheid]] die hem ongeschikt maakt tot het controleren van hun daden (artikel 7 van de [[wet]] van [[1]] [[juli]] [[1964]] tot bescherming van de maatschappij tegen abnormalen en, gewoontemisdadigers en plegers van bepaalde seksuele strafbare feiten).
 
=== Hoger beroep tegen beschikkingen van de raadkamer ===
 
Tegen de beschikkingen van de raadkamer kan [[hoger beroep]] ingesteld worden bij de [[kamer van inbeschuldigingstelling]]. Het hoger beroep staat open voor de [[inverdenkinggestelde]], het Openbaar Ministerie en de [[burgerlijke partij]] (zie o.a. artikel 135 van het [[Wetboek van Strafvordering (België)|Wetboek van strafvordering]] en artikel 8 van de [[wet]] van [[1]] [[juli]] [[1964]] ).
 
=== Andere betekenis van het woord ‘raadkamer’ ===
Het woord ‘raadkamer’ heeft nog een andere betekenis. Artikel 768 van het [[Gerechtelijk Wetboek]] bepaalt: ‘Het openbaar ministerie woont de [[beraadslaging]] van de rechters niet bij, wanneer dezen zich in de '''raadkamer''' terugtrekken om over het [[vonnis]] te beslissen, zulks op straffe van [[nietigheid]] van de beslissing.’ Hier wordt het woord ‘raadkamer’ niet gebruikt in de zin zoals daaraan hoger werd gegeven. Hier betekent het woord ‘raadkamer’ gewoon een bepaalde ruimte achter de [[zittingszaal]] waar de rechters kunnen vergaderen om over het vonnis te beraaadslagen (of om gewoon koffie te drinken bijvoorbeeld). Alle rechtbanken en hoven hebben een ‘raadkamer’ in deze tweede betekenis van het woord.
 
==Nederland==
Het woord ‘raadkamer’ heeft nog een andere betekenis. Artikel 768 van het [[Gerechtelijk Wetboek]] bepaalt: ‘Het openbaar ministerie woont de [[beraadslaging]] van de rechters niet bij, wanneer dezen zich in de '''raadkamer''' terugtrekken om over het [[vonnis]] te beslissen, zulks op straffe van [[nietigheid]] van de beslissing.’ Hier wordt het woord ‘raadkamer’ niet gebruikt in de zin zoals daaraan hoger werd gegeven. Hier betekent het woord ‘raadkamer’ gewoon een bepaalde ruimte achter de [[zittingszaal]] waar de rechters kunnen vergaderen om over het vonnis te beraaadslagen (of om gewoon koffie te drinken bijvoorbeeld). Alle rechtbanken en hoven hebben een ‘raadkamer’ in deze tweede betekenis van het woord.
'''Raadkamer'''Een raadkkamer van de rechtbank isheeft een term uitin het [[Strafrecht (Nederland)|Nederlands strafrecht]] die in twee betekenissen gebruikt wordt. De bekendste is: een rechterlijk college dat strafzaken behandelt waarvoor in de regel geen openbare [[rechtszitting]] is voorgeschreven.<ref name="begrippenlijst rechtspraak">[http://www.rechtspraak.nl/Wat+is+rechtspraak/Begrippenlijst+van+A+tot+Z/#R Begrippenlijst op rechtspraak.nl] bezocht 29 januari 2009</ref> Zo'n college bestaat uit drie [[rechter]]s en één [[Griffier#Rechterlijke macht|griffier]]. Aan hen is de taak een oordeel te geven over bepaalde zaken die door de [[Officier van Justitie]] of een [[Advocaat (beroep)|advocaat]] worden voorgelegd.
 
Een tweede, wat informelere betekenis van de term raadkamer vinden we na een openbare rechtszitting van de [[meervoudige kamer]]. Wanneer de rechters na de zitting zich terugtrekken om in onderling beraad het [[vonnis]] vast te stellen, wordt dat eveneens een raadkamer genoemd. Deze betekenis wordt hier verder niet besproken.
 
===Taken===
De raadkamer heeft als voornaamste taken:
* Het beoordelen of [[verdachte]]n die door de [[rechter-commissaris]] [[inbewaringstellen|in bewaring zijn gesteld]], langer in [[voorlopige hechtenis]] moeten doorbrengen. De [[Officier van Justitie]] doet in dit geval een vordering tot gevangenhouding aan de raadkamer. De raadkamer beoordeelt de strafzaak opnieuw, en kijkt of er nog voldoende redenen zijn om de verdachte langer vast te houden.
* Het behandelen van een [[bezwaarschrift]] bijvoorbeeld tegen [[beperkingen|beperkende maatregelen]] die door de rechter-commissaris zijn opgelegd.
* Het behandelen van een bezwaarschrift tegen het bevel tot inbewaringstelling van de rechter-commissaris.
* Het beoordelen van [[klaagschrift]]en, bijvoorbeeld wanneeer het [[Openbaar Ministerie in Nederland|Openbaar Ministerie]] heeft besloten een [[zaak (juridisch)|zaak]] te [[sepot|seponeren]]. In zo'n geval kan een [[slachtoffer]], [[nabestaande]] of andere belanghebbende een klacht indienen, en eisen dat de verdachte alsnog vervolgd wordt.
 
===Procedure===
De procedure die de raadkamer volgt is vrij eenvoudig. De zaak wordt aan de raadkamer voorgelegd, waarna alle partijen (in geval van de vordering tot gevangenhouding ook de verdachte) hun mening mogen geven. De raadkamerzitting wordt daarna gesloten en de leden van de raadkamer trekken zich terug, waarna de eigenlijke beoordeling begint. Eerst geeft de griffier zijn kijk op de zaak en de eventuele bewijzen, vervolgens geeft de jongste rechter zijn mening, daarna de andere rechter en tot slot geeft de oudste rechter (dat is eigenlijk altijd de voorzitter van de raadkamer) zijn oordeel.
 
{{appendix|bron|2=