Proefschrift: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hansmuller (overleg | bijdragen)
huygens en linnaeus
Hansmuller (overleg | bijdragen)
aanvulling, bijschrift
Regel 1:
[[Bestand:1721 PhD Ceremony at Leiden University.jpg|thumb|PromotieProefschrift aanvan Willem van Irhoven uit Den Bosch over de lege ruimte (''De Spatio Vacuo''), [[Universiteit Leiden|Leidse universiteit]], 1721 -afgebeeld op een proefschrift]]
Een '''proefschrift''' of '''dissertatie''', ook wel '''(doctoraats)thesis''' genoemd, is een boek geschreven door een [[promovendus]] met daarin een originele wetenschappelijke verhandeling over een bepaald onderwerp.
 
Het kan ook bestaan uit een samenvoeging van eerdere wetenschappelijke [[publicatie]]s van de auteur met een inleiding en samenvatting - dit is meestal het geval. De [[promovendus]] doet hiermee verslag van een door hem of haar zelfstandig beoefenduitgevoerd nieuw [[wetenschap]]pelijk onderzoek. BijDe goedkeuringvoertaal van heteen proefschrift dooris zijnvaak [[promotorhet (hoogleraar)|promotor]]Engels krijgtom internationale uitwisseling mogelijk te maken, maar bij taalkundige of historische onderwerpen voegt de promovendustaal zich soms naar het onderwerp: nabijvoorbeeld een succesvolleproefschrift verdedigingin tijdenshet deFrans [[wetenschappelijkeover promotie|promotieplechtigheid]]Franse deliteratuur graadof vanin [[doctor]]het Nederlands over Nederlandse poëzie.
 
Een promotiecommissie van deskundigen beoordeelt het proefschrift en bij goedkeuring komt het tot een [[wetenschappelijke promotie|promotieplechtigheid]]. Bij een geslaagde verdediging van het proefschrift tijdens deze plechtigheid verleent de [[promotor (hoogleraar)|promotor]] de promovendus de [[doctor]]stitel en wordt de kersverse doctor gewezen op de rechten en plichten die deze titel aankleven.
Het verrichten van dit onderzoek en het schrijven van een proefschrift is in [[Nederland]] geen geringe opgave, waar men meestal een aantal jaren voor uittrekt, niet zelden vier of meer. Om een proefschrift te mogen schrijven moet men doorgaans eerst het [[doctoraalexamen]] ([[doctorandus|drs.]], [[meester in de rechten|mr.]] of [[ingenieur|ir.]]) of overeenkomstig ([[Master of Arts|MA]], [[Master of Laws|LLM]] of [[Master of Science|MSc]]) hebben behaald. Het is mogelijk om, bij grote uitzondering, zonder [[Universiteit|WO-titel]] te promoveren, indien de persoon met gerede kans op succes een proefschrift kan voltooien op basis van zelfstandig wetenschappelijk onderzoek. Hierbij dient hij wetenschapsbeoefenaren en een promotor te vinden die (schriftelijk) garant voor hem staan, hetgeen niet gemakkelijk is.
 
Het verrichten van dit onderzoek en het schrijven van een proefschrift is in [[Nederland]] geen geringe opgave, waar men meestal eenminstens aantalvier jaren voor uittrekt, niet zelden vier of meer. Om een proefschrift te mogen schrijven moet men doorgaans eerst het [[doctoraalexamen]] ([[doctorandus|drs.]], [[meester in de rechten|mr.]] of [[ingenieur|ir.]]) of overeenkomstig ([[Master of Arts|MA]], [[Master of Laws|LLM]] of [[Master of Science|MSc]]) hebben behaald. Het is mogelijk om, bij grote uitzondering, zonder [[Universiteit|WO-titel]] te promoveren, indien de persoon met gerede kans op succes een proefschrift kan voltooien op basis van zelfstandig wetenschappelijk onderzoek. Hierbij dient hijde wetenschapsbeoefenarenpromovendus deskundigen en een promotor te vinden die (schriftelijk) garant voor hem staan, hetgeen niet gemakkelijk is.
Tot in de 20e eeuw was het niet ongebruikelijk om op [[stelling (proefschrift)|stellingen]] te promoveren. Er was in die gevallen géén [[wetenschappelijke promotie|promotie]]onderzoek gedaan. Vaak promoveerde men op de dag waarop men afstudeerde. [[Linnaeus]] promoveerde in [[1735]] in zes dagen aan de [[Universiteit van Harderwijk]]. Voor [[Christiaan Huygens]] werd een doctorstitel in de [[rechten]] - die hij nooit voerde - gekocht bij de Universiteit van [[Angers]].<ref name="Andriesse, C.D. 1993">Andriesse, C.D.: Titan kan niet slapen: een biografie van Christiaan Huygens (1993)</ref>
 
==Stellingen==
Tot in de 20e eeuw was het niet ongebruikelijk om op [[stelling (proefschrift)|stellingen]] te promoveren. Er was in die gevallen géén [[wetenschappelijke promotie|promotie]]onderzoek gedaan. Vaak promoveerde men op de dag waarop men afstudeerde. [[Linnaeus]] promoveerde in [[1735]] in zes dagen aan de [[Universiteit van Harderwijk]]. Voor [[Christiaan Huygens]] werd een doctorstitel in de [[rechten]] - die hij nooit voerde - gekocht bij de Universiteit van [[Angers]].<ref name="Andriesse, C.D. 1993">Andriesse, C.D.: Titan kan niet slapen: een biografie van Christiaan Huygens (1993)</ref> Sommige huidige promovendi voegen een lijst van stellingen op een los vel toe aan hun proefschrift.
 
==Zie ook==