Schwarzschildmetriek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
is geen Nederlands (bedoeld wordt roterend zwart gat) - linkfix
is geen Nederlands, zie ook mijn wijzigingen en bewerkingscommentaren op Kerrmetriek op 17 feb 2012: http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kerrmetriek&action=history
Regel 1:
{{Zijbalk algemene relativiteitstheorie}}
Een '''Schwarzschild zwart gatSchwarzschildmetriek''' (genoemd naar [[Karl Schwarzschild]]) is een exacte, asymptotisch vlakke, statische en sferisch symmetrische oplossing van de [[Einstein-vergelijkingen]]. Eenvoudiger uitgedrukt: het beschrijft hoe een [[zwart gat]] er uit ziet volgens de [[algemene relativiteitstheorie]].
 
==Geschiedenis en context==
 
De [[algemene relativiteitstheorie]] van [[Albert Einstein|Einstein]] volgde de gravitatietheorie van Newton op als een meer precieze beschrijving van zwaartekracht. Hoewel eleganter, is de theorie van Einstein wiskundig moeilijker. Ook de evolutie van gravitationele systemen is moeilijker te beschrijven. De relatief eenvoudige [[gravitatiewet van Newton]] wordt immers vervangen door de (veel ingewikkeldere) [[Einstein-vergelijkingen]]. Toen Einstein zijn theorie publiceerde, was het niet duidelijk of er wel exacte oplossingen van zijn vergelijkingen zouden bestaan. (Oorspronkelijk dacht hij zelf van niet.) Daarnaar werd echter wel gezocht, aangezien zo een oplossing veel inzicht zou verstrekken in de geometrie en gravitatie rondom een puntmassa in relativiteitstheorie. Het was dan ook een verrassing dat amper een jaar na het publiceren van zijn theorie (in 1916) een exacte oplossing verscheen. Deze werd gevonden door Karl Schwarzschild. De oplossing zegt hoe de [[metriek]] er uit ziet rondom een puntmassa. Dat geeft meteen ook inzicht in de beweging van andere kleine massa's in de aanwezigheid van een grote centrale massa. Maar de oplossing die Schwarzschild vond, heeft een bijzondere eigenschap. Er is een punt waar de gravitationele aantrekking zo groot is, dat geen voorwerpen kunnen ontsnappen. Dit noemt men [[waarnemingshorizon|horizon]]. Hoewel men zou kunnen stellen dat dit de oplossing onrealistisch maakt, heeft dit een diepere betekenis. Vandaag de dag weten we dat, indien men de massa van een voorwerp samenperst in een punt, het object een [[zwart gat]] vormt. Omdat voor de oplossingen van Schwarzschild de massa in één punt wordt verondersteld, heeft de oplossing automatisch de structuur van een zwart gat. De straal (afstand tot centrale massa) op dewelke de horizon zich bevindt, noemt men nu de [[Schwarzschildstraal]].