Alexander van België: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Alexander Emanuel Hendrik Albert Maria Leopold''', [[prins(es) van België|Prins van België]], ([[Laken (België)|Laken]], [[18 juli]] [[1942]] - [[Sint-Genesius-Rode]], [[29 november]] [[2009]]) was de oudste zoon uit het tweede huwelijk van zijn vader koning [[Leopold III van België|Leopold III]] en [[Lilian Baels]]. De prins was een halfbroer van de koningen [[Boudewijn I van België|Boudewijn]] en [[Albert II van België|Albert II]] en van groothertogin [[Josephine Charlotte van België|Josephine Charlotte]]. Josephine-Charlotte was overigens zijn doopmeter; zijn peter was zijn grootvader langs moeders zijde, de heer Hendrik Baels.
De eerste kinderjaren van de prins worden gekenmerkt door de Tweede Wereldoorlog, de gevangenschap van de koninklijke familie in het kasteel van Laken en de gedwongen deportatie naar Duitsland en Oostenrijk, respectievelijk in 1944 en 1945. Tot [[1944]] verkeerde de jonge Alexander met zijn ouders onder door de [[Nazi-Duitsland|Duitsers]] gevorderd huisarrest. Na de [[D-Day|invasie in Normandië]] werden de koning en zijn gezin verplaatst, eerst naar het [[Saksen (provincie)|Saksische]] [[Hirschstein]], daarna naar [[Strobl]] in [[Oostenrijk]].
In 1957 ondergaat de prins in Boston (Verenigde Staten) een heelkundige ingreep aan de aorta. Deze gebeurtenis inspireert zijn moeder tot de oprichting van de Cardiologische Stichting Prinses Lilian; stichting die vandaag het statuut heeft van een academische leerstoel.
Na 1960 wonen koning Leopold III, prinses Lilian en hun drie kinderen op het koninklijk domein van Argenteuil.
In [[1991]] trouwde hij met [[Léa Wolman]]. Het huwelijk bleef zeven jaar geheim, voornamelijk omdat Alexanders moeder de verbintenis zeer veroordeelde. Léa heeft twee kinderen uit haar eerdere verbintenissen. Hoewel het voor zijn huwelijk onduidelijk was of hij in de [[Lijn van de Belgische troonopvolging|Belgische troonopvolging]] voorkwam, vroeg hij geen toestemming aan koning Boudewijn om te huwen, en maakte hij dus hoe dan ook geen deel meer uit van de Belgische troonopvolging. Het koppel bleef kinderloos.▼
Prins Alexander krijgt aanvankelijk thuisonderwijs. Zijn middelbare schoolopleiding krijgt hij in een college in Genève, waar hij de afdeling Latijn-Griekse volgt. Hij vangt vervolgens studies aan de Koninklijke Militaire School aan en vervult zijn dienstplicht. Met succes beëindigt hij de drie eerste jaren kandidatuur geneeskunde aan de Université Catholique de Louvain.
Later gaat hij in het buitenland werken en verschijnt nog maar zelden in het openbaar. Familiale gelegenheden, zoals de uitvaart van zijn grootmoeder (koningin Elisabeth), vader (koning Leopold III), broer (koning Boudewijn) of het huwelijk van zijn nicht (prinses Astrid), zijn hierop uitzonderingen.
▲In [[1991]] trouwde hij met [[Léa Wolman]].
Prins Alexander en Léa ontmoeten elkaar voor het eerst in Knokke, bij de liberale politicus Georges Mundeleer. Op 14 maart 1991 treden ze in Deben, Suffolk (Verenigd Koninkrijk) in het huwelijk. Het paar kiest ervoor het huwelijk niet meteen openbaar te maken. Slechts enkele ingewijden en getrouwen zijn op de hoogte. Het huwelijk krijgt later een kerkelijk inzegening in Montana (Zwitserland).
Wanneer in 1998 prinses Esmeralda haar huwelijk aankondigt met professor Salvador Moncada, wordt het nieuws alsnog bekend gemaakt. Tijdens een officiële receptie in het kasteel van Corroy-le-Grand, eigendom van markies de Trazegnies, maken de gasten kennis met de nieuwe prinses.
De echtgenote van prins Alexander draagt de titel Prinses van België, maar is gekend onder de naam Prinses Alexander van België. Zij is de laatste prinses die de titel gekregen heeft door het naakte feit van haar huwelijk. Eind 1991 worden de regels met betrekking tot de toepassing van de koninklijke titulatuur in België aangepast, maar als overgangsmaatregel blijven de bestaande titels wel behouden.
Prinses Léa spreekt naast haar moedertaal, het Duits, ook Nederlands, Frans, Engels en Spaans.
Prins en Prinses Alexander van België woonden in villa Landsrode, te Sint-Genesius-Rode.
Alhoewel er aanvankelijk sprake was van animositeit tussen de kinderen uit het eerste huwelijk van Leopold III en zijn jongste kinderen, was Alexander later vaak van de partij bij officiële gelegenheden. Zijn vrouw mag zich ''Prinses Léa'' noemen.
Alexander overleed op 29 november 2009 op 67-jarige leeftijd aan een acute [[longembolie]].<ref>{{fr}}[http://www.lalibre.be/actu/belgique/article/545983/le-prince-alexandre-est-decede.html Le Prince Alexandre est décédé], [[La Libre Belgique]], 29 november 2009</ref><ref>{{nl}}[http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20091129_023 Prins Alexander van België overleden], [[De Standaard]], 29 november 2009</ref> Zijn dood werd door een communiqué van het hof bekend gemaakt. “Prinses Alexander van België, Prinses Esmerala en Prinses Marie-Christine, de Koning en de Koningin en de Leden van de Koninklijke Familie delen met droefheid het overlijden mee van Prins Alexander van België deze namiddag ten gevolge van een acute longembolie.”
De uitvaart van de prins heeft plaats op 4 december 2009 in de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laken. Hij wordt bijgezet in een kapel naast de Koninklijke Crypte.
{{Appendix|1=Noten}}
|