Antonio Luna (generaal): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 11:
In juni 1898 keerde Luna terug in de Filipijnen, waar hij zijn diensten aanbood aan generaal [[Emilio Aguinaldo]], de leider van de revolutionaire regering. Ondanks bezwaren van [[Apolinario Mabini]] en vele generaals werd hij door Aguinaldo benoemd tot Hoofd Oorlogsvoering met de rang van brigadier-generaal. Kort daarop volgde een benoeming tot opperbevelhebber van het leger. Luna begon direct met het reorganiseren van het Filipijnse leger, dat grote problemen kende, waaronder slechte onderlinge verhoudingen tussen officieren. Hij richtte arsenalen en militaire ziekenhuizen op en haalde de discipline in het leger aan. Later opende hij in [[Malolos]] ook de eerste Filipijnse militaire academie, om officieren de Europese oorlogsvoering bij te brengen. Naast zijn militaire activiteiten was Luna ook actief als lid van het Congres van Malolos en was hij een van de schrijvers van de Grondwet voor de [[Eerste Filipijnse Republiek]]. Daarnaast richtte hij de nationalistische krant [[La Independencia]] op, waarvan de eerste uitgave op 3 september 1898 verscheen. De krant had enkele prominente redacteuren, zoals [[Cecilio Apostol]], [[Epifanio de los Santos]], [[Fernando Maria Guerrero]], [[Rafael Palma]] en [[Celemente Zulueta]] en werd een erg invloedrijke spreekbuis voor de revolutionairen.
Toen de [[Filipijns-Amerikaanse Oorlog]] uitbrak op 4 februari 1899 haastte Luna zich naar het front bij [[Caloocan]] om de militaire operaties tegen de Amerikanen te leiden. In tegenstelling tot veel van de generaals vocht hij daadwerkelijk mee aan het front. Hij bevocht de Amerikanen in gevechten in La Loma, Caloocan, Polo, Guiguinto (het tegenwoordige Plaridel), Malolos, Calumpit, Santo Toams en San Fernando. Ondanks de soms forse verliezen aan de zijde van de Amerikanen was het Filipijnse leger geen partij en werden ze steeds verder teruggedrongen. Diverse Filipijnse leiders, zoals [[Pedro Paterno]] en [[Felipe Buencamino sr.]] wilden daarop vrede sluiten met de Amerikanen. Luna was hier echter fel op tegen. Hij wilde doorvechten tot het eind.
Hoewel Luna werd gezien als een uitstekende en mogelijk de beste commandant van het Filipijnse leger, was hij niet bij iedereen geliefd. Hij was heethoofdig, ontactvol in zijn omgang met andere mensen en had regelmatig woedeuitbarstingen. Hij maakte op die manier ook in eigen gelederen vele vijanden, waaronder hoogeplaatsten zoals generaal [[Tomas Mascardo]], [[Felipe Buencamino sr.]] en kolonel [[
== Bronnen ==
| |||