Grootvorstendom Finland: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: gewijzigd: da:Storfyrstendømmet Finland |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 70:
De geschiedenis van het grootvorstendom kan grofweg worden onderscheiden in:
* [[1809]]–[[1862]]: vijftig jaar van consolidatie, tijdens welke de autoriteiten van de grootvorsten erin slaagden om het Russische hof te overtuigen van niet alleen hun loyaliteit maar die van alle [[Finnen]];
* [[1863]]–[[1898]]: vijfendertig jaar van vergrote onafhankelijkheid, waaronder de hernieuwde instelling van de Finse [[landdag]] en het verhogen van de status van het [[Fins]] van een taal voor simpele lieden naar een nationale taal, gelijkwaardig aan het [[Zweeds]];
* [[1899]]–[[1917]]: twintig jaar van pogingen tot [[russificatie]], die, hoewel onsuccesvol, de basis vormde voor de gecompliceerde Finse relatie met de [[Sovjet-Unie]] daarna. Dit tijdvak wordt in Finland ook wel omschreven als 'de jaren van onderdrukking'.
De [[tsaar]] bestuurde Finland als een [[constitutionele monarchie|constitutioneel monarch]] door middel van zijn gouverneur en een autochtone Zweedse Senaat die door hem werd benoemd.
De onafhankelijkheid werd door de nieuwe regering van [[Bolsjewistisch Rusland]] erkend op 4 januari 1918. Op 27 januari brak echter de [[Finse Burgeroorlog]] uit tussen de door de bolsjewisten gesteunde Finse socialisten en hun tegenstanders, de 'witte' conservatieven. De socialisten riepen met steun van de Russische bolsjewieken de [[Volksrepubliek Finland]] uit en veroverden delen van het zuiden, alvorens de conservatieven met Duitse hulp de socialisten versloegen. In 1919 poogden Finse vrijwilligers tevergeefs om delen van [[Oost-Karelië]] op de Russen te veroveren ([[Aunus-expeditie]]), maar in 1920 sloten de Finnen en de Russen de [[Vrede van Tartu (Finland-Rusland)|Vrede van Tartu]]. Het zou tot 1939 duren alvorens de Sovjet-Unie een nieuwe poging deed om delen van Finland in te lijven ([[Winteroorlog]]).
== Bestuurlijke indeling ==
|