Veteranenmedaille: verschil tussen versies

De '''Veteranenmedaille''' werd op 16 april 1771 door [[Lodewijk XV van Frankrijk]] ingesteld. De officiële naam was "médaillon des Deux épées"<ref>Zie [http://www.france-phaleristique.com/deuxepees.htm#medsign Zie]</ref> maar de [[medaille]] is bekend geworden als "médaillon de Vétérance".

De onderscheiding was bestemd voor de onderofficieren en soldaten van de landmacht die niet voor de voor katholieken bestemde [[Orde van de Heilige Lodewijk]] en ook niet voor het voor protestantse militairen gedachte [[Orde van Militaire Verdienste (Frankrijk)|Militair Instituut]] in aanmerking kwamen. In het Frankrijk van de 18e eeuw was een ridderorde uitsluitend voor de officieren en edellieden, de officieren waren bijna allemaal van [[adel]], gedacht. Op 26 mei 1771 werd vastgelegd dat ook de [[garde|gardisten]], officieel de "troupes de la Maison du Roi" genoemd voor het Médaillon de Vétérance in aanmerking kwamen. Op 25 december 1774 breide de koning de kring van gerechtigden uit tot de matrozen en onderofficieren van de marine<ref>Christophe Guimaraes op [http://www.fnepsa.fr/+Le-medaillon-de-veterance-ou+.html Christophe Guimaraes op]</ref>.

* Het oorspronkelijke ovale medaillon was van helemaal van textiel en werd geborduurd op rode zijde of rood linnen. Dit versiersel werd op de linkerborst van het uniform gestikt. Het was versierd met twee met een rood lint<ref>Zie: [http://www.musee-legiondhonneur.fr/00_koama/visu_lh/index.asp?sid=320&lid=1&cid=10884&cvid=20903] Ook een gouden lint in de vorm van een acht wordt genoemd.</ref> samengebonden gekruiste opwaards gerichtte zwaarden. De veteranen van de marine droegen naast de twee zwaarden ook een [[klaar anker]] op het medaillon.

* Het tweede model was gedeeltelijk van metaal. De ovale verguld [[brons|bronzen]] <ref> name="ReferenceA">Ook het goedkopere [[messing]] wordt genoemd.</ref> lauwerkrans omhulde twee met een lint samengebonden gekruiste zwaarden op een achtergrond van rode stof. Ook dit medaillon werd vastgenaaid op de linkerborst. Een typisch exemplaar meet 66,35 bij 51,48 millimeter. Het is van metaal, stof en fijn leer waarmee de achterzijde is bedekt. In de metalen ring zijn boven en onder twee gaatjes aangebracht waarmee het versiersel kan worden bevestigd.

* Het derde model was van metaal. De ovale verguld [[brons|bronzen]] <ref> Ook het goedkopere [[messing]] wordt genoemd.<name="ReferenceA"/ref> medaille was versierd met twee met een lint samengebonden gekruiste zwaarden op een rode achtergrond. De rand was met een gouden lauwerkrans versierd. Dit medaillon werd aan een rood lint op de linkerborst gedragen. Een veteraan met twee medaillons droeg deze twee aan elkaar gesoldeerd aan dat lint.

*Het vijfde model was van metaal. De ovale verguld [[brons|bronzen]] <ref> Ook het goedkopere [[messing]] wordt genoemd.<name="ReferenceA"/ref> medaille was versierd met twee met een rood lint samengebonden gekruiste zwaarden op een rode achtergrond. De rand was met een gouden lauwerkrans versierd. Dit medaillon werd aan een lint in de nationale kleuren rood-wit-blauw op de linkerborst gedragen. Een veteraan met twee medaillons droeg deze twee aan elkaar gesoldeerd aan dat lint.

Pierre-Lionel Ovigny maakt melding van veteranenmedailles waarvan de achtergrond wit was geëmailleerd. Deze werden aan een wit lint gedragen door matrozen en mariniers die de Franse koning de vereiste 24 jaar oftewel drie aaneengesloten perioden van acht jaar hadden gediend<ref>Zie: Pierre-Lionel Ovigny op [http://www.merite-maritime.com/medaille-honneur.htm Zie: Pierre-Lionel Ovigny op]</ref>.

De [[Duc d'Aiguillon]] presenteerde Lodewijk XVI na de Franse overwinning in de [[Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog|Amerikaanse revolutieoorlog]] een van de terugkerende militairen. Hij had al 72 jaar gediend en was als 12jarige in Franse dienst getreden. De jongen werd tamboer om zo zijn vader in het Franse leger te kunnen volgen. Als veteraan van campagnes onder Lodewijk XIV, Lodewijk XV en Lodewijk XVI had hij al die jaren in hetzelfde regiment gediend. Dat regiment had in al die jaren wel verschillende namen gedragen. De inmiddels 84jarige kreeg van Lodewijk XVI het kruis van de Orde van de [[Orde van de Heilige Lodewijk]] en een gratificatie <ref>avec un viatique</ref> aangeboden. De veteraan bedankte voor deze eer. Hij behield liever zijn drie veteranenmedailles met het voorbehoud dat hij driemaal het daarbijbehorende eresoldij zou ontvangen.

Het Médaillon is een geliefd verzamelobject. Het [[Museum van het Legioen van Eer]], het Museum Carnavalet en het legermuseum in het Hôtel des Invalides bezitten alle drie een verzameling van divers vormgegeven medaillons en medailles. Ook in het Museum van de Gendarmerie in [[Melun]] kunnen medaillons en medailles worden bezichtigd<ref>Zie [http://www.fnepsa.fr/+Le-medaillon-de-veterance-ou+.html Zie]</ref>.

* [http://www.merite-maritime.com/medaille-honneur.htm Geschichte des ''Médaillon des deux épées'' (frz.)]