93.126
bewerkingen
(typo, details) |
|||
Zijn werkplek was [[Binnenhof (Den Haag)|Binnenhof]] 7. Tot begin juni werden de communisten alleen in de gaten gehouden en doelbewust nog niet gearresteerd, daardoor kon Knorr ook bij andere activiteiten betrokken worden. Zo was hij aanwezig bij het gewelddadig verhoor waarbij de [[Geus]] [[Sjaak Boezeman]] om het leven kwam.
Vanaf begin juni 1941 was hij betrokken bij het gewelddadig verhoor van Haagse communisten. Op 2 september 1941 was hij de leidende persoon van een team van 3-5 personen dat de communist [[Herman Holstege]] in
In de loop van 1942 werd Knorr op een zijspoor geplaatst en vervangen door [[Hans Munt]]. In naoorlogse verslagen gaf Munt aan dat die gewelddadigheden de reden van de positieveranderingen was, maar in de praktijk betekenden die echter niet het einde van de gewelddadigheden tegen communisten.
Op 19 februari 1943 werd in Delft een val opgezet voor de communistische verzetsman [[Gerrit Willem Kastein|Gerrit Kastein]]. Drie SD-mannen gingen in een café wachten, terwijl Knorr buiten in een auto bleef wachten. Kastein werd gearresteerd en naar de auto gebracht. Bij de auto wist Kastein een pistool te trekken en te schieten. Hij verwondde Knorr tamelijk ernstig; na wegrijden van de auto's bleef er een plasje bloed op straat liggen.
In de loop van 1943 werd Knorr overgeplaatst naar [[Groningen (stad)|
Op 16 april 1945 trok Knorr zich met een aantal Duitse militairen terug op het Waddeneiland [[Schiermonnikoog]]; het was de bedoeling dat ze met een boot vanuit [[Borkum]] opgehaald zouden worden om naar Duitsland teruggebracht te worden. Pas op 27 mei ging een Nederlandse officier naar het eiland om de overgave te eisen. Het waren de laatste Duitse militairen die zich in Europa overgaven. De groep werd op 30 mei naar het vasteland overgebracht en in de gevangenis in Groningen opgesloten. Knorr werd op 27 juni door de [[Canada|Canadese]] Field Security overgebracht naar de zogenaamde ''Kings Prison'' in [[Scheveningen]], gevestigd in de strafgevangenis
▲In Groningen vermoordde hij de verzetsstrijdster [[Esmée van Eeghen]] door haar met dertien kogels te doorzeven en haar lichaam in het Van Starkenborghkanaal te werpen. Daarnaast heeft Knorr nog een aantal soortgelijke moorden gepleegd.
▲Op 16 april 1945 trok Knorr zich met een aantal Duitse militairen terug op het Waddeneiland [[Schiermonnikoog]]; het was de bedoeling dat ze met een boot vanuit [[Borkum]] opgehaald zouden worden om naar Duitsland teruggebracht te worden. Pas op 27 mei ging een Nederlandse officier naar het eiland om de overgave te eisen. Het waren de laatste Duitse militairen die zich in Europa overgaven. De groep werd op 30 mei naar het vasteland overgebracht en in de gevangenis in Groningen opgesloten. Knorr werd op 27 juni door de [[Canada|Canadese]] Field Security overgebracht naar de zogenaamde ''Kings Prison'' in [[Scheveningen]], gevestigd in de strafgevangenis (het voormalige [[Oranjehotel]].
Op 7 juli werd Knorr dood in zijn cel gevonden. Hij had een stuk touw om zijn hals. In de cel was echter geen hoog steunpunt om zich aan op te hangen. Volgens verklaringen van andere Duitsers in de gevangenis was Knorr ernstig mishandeld en daardoor om het leven gekomen. Er is geen lijkschouwingsrapport opgemaakt. Later verklaarde een gevangenisarts dat het technisch mogelijk was dat Knorr zelfmoord had gepleegd door het touw laag aan de muur te bevestigen en zichzelf te wurgen door voorover te hangen.
|