Zwarte thee: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Premo (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Premo (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
'''Zwarte thee''' is [[thee (drank)|thee]] gemaakt van de bladeren van de ''[[Thee (plant)|Camellia sinensis]]''. Deze variant is gemaakt door middel van zwaardere [[oxidatie]] dan de [[witte thee|witte]], [[groene thee|groene]], en [[Oolong (thee)|oolong]]-variëteiten. Het is in het algemeen sterker in smaak en bevat meer [[cafeïne]] dan lichter geoxideerde thee.
 
In het [[Chinese talen|Chinees]] en China omringende landen wordt zwarte thee ''rode thee'' genoemd (紅茶, [[Mandarijn (taal)|Mandarijn]] ''hóngchá'', [[Japans]] ''kōcha''), een beschrijving van de kleur van de vloeistof. In het Chinees wordt met ''zwarte thee'' post-gefermenteerde thee bedoeld (zoals [[Pu-Er]] thee). In de westerseWesterse wereld verwijst zwarte thee naar de kleur van de geoxideerde blaadjes. ''Rode thee'' verwijst daarin het Westen gewoonlijk naar de [[Zuid-Afrika]]anse [[rooibos]]-thee.
 
Groene thee verliest gewoonlijk zijn smaak na een jaar, maar zwarte thee behoudt zijn smaak gedurende meerdere jaren (meer dan vijftig jaar in het speciale geval van [[pu-erh]]-thee). Het is daarom lang een handelsartikel geweest, en samengeperste blokken zwarte thee hebben zelfs gediend als een vorm van geld in [[Mongolië]], [[Tibet (gebied)|Tibet]] en [[Siberië]] tot in de [[19e eeuw]]. Zwarte thee was oorspronkelijk als enige soort thee in de [[westerse cultuur]] bekend; hoewel groene thee meer gebruikt wordt, vormt zwarte thee nog meer dan 90 percent van de theeverkoop in het westen.