Quakers: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 2:
Dit genootschap werd in [[1649]] door [[George Fox]] gesticht.
De Quakerbeweging, die later de naam Religieus Genootschap der Vrienden kreeg, heeft haar wortels in het zeventiende-eeuwse Engeland.
De naam Quakers is oorspronkelijk een geuzennaam en wordt meer gebruikt in de communicatie naar buiten toe, terwijl men onderling over Vrienden spreekt. De naam Vrienden is ontleend aan de woorden van Jezus uit Johannes 15:12-17, waarin Hij zijn leerlingen vrienden noemt.
Quakers geloven dat er iets van [[God (christendom)|God]] in ieder mens is, wat door ieder mens ervaren kan worden. Zij noemen dat ook wel het "innerlijk licht" of "inwaartse licht". Zij herkennen zich in de gedachte dat allen door dezelfde bron geïnspireerd kunnen worden. In de quakergemeenschap in [[Nederland]], evenals elders in de wereld, bestaan verschillende affiniteiten waaronder een [[evangelisch]]e, [[vrijzinnig-protestantisme|vrijzinnig-christelijke]] en [[universalisme (theologie)|universalistische]]. Deze sluiten elkaar wederzijds niet uit. Deze verscheidenheid ervaren quakers als waardevol. Quakers proberen, vaak met anderen samen, mensen tot elkaar te brengen om verzoening, gerechtigheid en vrede te bevorderen. In de V.S. speelden zij een belangrijke rol bij de afschaffing van de [[slavernij]].{{feit|2=2011|3=06|4=29}}
Regel 13 ⟶ 16:
== Quakerism in de praktijk ==
De quakergemeenschap wordt voornamelijk gekenmerkt door de manier waarop quakers tegen het leven en de medemens aankijken en niet zozeer door hun geloofsovertuiging.
De Quakers streven naar een herleving van het oorspronkelijk christendom, los van uiterlijke vormen en dogmatiek.
Quakers kennen geen vastgestelde geloofsbelijdenis, noch uiterlijke sacramenten - dus geen doop of avondmaal - maar zien daarentegen het hele leven als sacrament. Maatschappelijke betrokkenheid en het afwijzen van geweld zijn kenmerkend voor hun levenswijze.
Quakers proberen God op een heel directe manier te ervaren in zichzelf, in hun relatie met anderen en in de wereld om hen heen. In deze ontmoetingen met het goddelijke vinden quakers de zin en het doel van hun leven.
| |||