Renversement des alliances: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k {{Categorie:Wikipedia:Nog te categoriseren sinds februari 2012}} verwijderd (HotCat.js) |
k Invulling parameters sjabloon |
||
Regel 1:
{{wiu|Artikel is nog niet af. Onvertaalde teksten bij afbeeldingen|2=2012|3=02|4=06}}
[[
[[Bestand:Europe 1748-1766.png|thumb|260px|Europa zur Zeit des Siebenjährigen Krieges]]
[[Bestand:Place d'Alliance.jpg|thumb|260px|Place d'Alliance in Nancy, standbeeld opgericht in opdracht van [[Stanislaus Leszczyński]]]]
Regel 9:
In 1754 raakten Engeland en Frankrijk met elkaar slaags in de [[Franse en Indiaanse Oorlog]].
Half februari 1756 was Lodewijk XV bereid tot een andere vorm van samenwerking met Oostenrijk.<ref>Gooch, G.P. (1966) p. 51. </ref> Oostenrijk sloot in mei een bondgenootschap met Frankrijk om Silezië terug te veroveren (Vertrag van Versailles (1756)). Maria Theresia had in het geheim [[Madame de Pompadour]] daarvoor benaderd om onderhandelingen te voeren met [[Lodewijk XV]]. Beide landen beloofden elkaar steun als de ander zou worden aangevallen. De Fransen hadden evenwel hun handen vol om de kolonieën uit handen van de Engelsen te houden.
Oostenrijk was bereid de [[Oostenrijkse Nederlanden]] af te staan in ruil voor hulp door Frankrijk in een tweede verdrag in mei van 1757.
In september 1755 sloot Engeland een verdrag met Rusland De Engelsen probeerden het [[keurvorstendom Hannover]] veilig te stellen tegenover de Fransen en de Pruisen. George II van Engeland was niet zeker van zijn zaak en zocht toenadering tot [[Frederik II van Pruisen]]. Op 16 januari 1756 sloten beide landen het Verdrag van Westminster, waarbij Engeland beloofde Oostenrijk niet te hulp te schieten en het binnendringen van vreemde troepen in Duitsland te verhinderen.
Regel 16:
Frederik had in 1744 voor twaalf jaar een bondgenootschap met Frankrijk gesloten maar was zijn beloften niet na gekomen en het land niet te hulp geschoten. Frederik wilde het verdrag vernieuwen, maar Frankrijk voelde zich op geen enkele manier verplicht.
Pruisen had niet alleen Oostenrijk en Frankrijk tegen zich, maar ook het aan belang winnende Rusland dat zich op 22 januari 1757 met Oostenrijk verbond en het Frans georiënteerde Zweden dat zich in maart aansloot bij het bondgenootschap. Ook het [[keurvorstendom Saksen]], [[Hessen-Kassel]] en Spanje traden toe, bekend als de geallieerden.
[[Maria Theresia]] wilde de Oostenrijkse Nederlanden ontwikkelen, maar vanwege het Barrièretractaat mocht dat niet. Een oneerlijke toestand, waartegen de [[Lodewijk Ernst van Brunswijk-Lüneburg-Bevern|hertog van Brunswijk]] en [[Willem Bentinck|Hans Bentinck van Rhoon]] zich verzet hebben. Frankrijk bezette [[Oostende]] en [[Nieuwpoort (België)|Nieuwpoort]].
<!--De Friese cabaal was Fransgeoriënteerd. Prinses [[Anna van Hannover]], die Pruisen steunde, schijnt een weinig verheffende rol te hebben gespeeld.{{
Op 26 juli liet Frederik zijn ambassadeur in Parijs weten dat een oorlog onvermijdelijk was. Hij verdeelde zijn leger van 150.000 man in vieren om Zweden, Rusland en Oostenrijk in toom te houden. Eind augustus viel Frederik de Grote Saksen binnen. Daarmee begon de [[Zevenjarige Oorlog (1756-1763)]].
Regel 26:
<center>
<gallery caption="De strijdende partijen" widths="100px" heights="100px" perrow="5">
Bestand:Carle Vanloo, Portrait de l’impératrice Élisabeth Petrovna (1760).jpg|Tsarina Élisabeth Petrovna
Bestand:Kaiserin Maria Theresia (HRR).jpg|Keiserin Maria Theresia
Bestand:Frederick II of Prussia Coloured drawing.png|Frederik II van Pruisen
| |||