Quakers: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: br:Kevredigezh relijius ar Vignoned |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 10:
[[Bestand:George Fox.jpg|thumb|George Fox]]
De benaming ''quakers'' (van het Engelse werkwoord 'quake', dat beven betekent) ontstond in 1650, toen George Fox voor de rechter moest verschijnen voor een aanklacht wegens godslastering. Volgens Fox' ''Journal'' noemde de rechter hen quakers naar aanleiding van zijn oproep te beven voor het woord van God, een verwijzing naar de Bijbel ([[Jesaja (boek)|Jesaja]] 66:2, [[Ezra (boek)|Ezra]] 9:4). De oorspronkelijk als spotnaam bedoelde benaming werd later als [[geuzennaam]] gehandhaafd. De benaming ''Society of Friends'', die veel aanhangers prefereren, ontstond pas later.<ref>[http://www.strecorsoc.org/gfox/ch04.html Volgens de biografie van George Fox]</ref>
== Kwakerdom in de praktijk
De quakergemeenschap wordt voornamelijk gekenmerkt door de manier waarop quakers tegen het leven en de medemens aankijken en niet zozeer door hun geloofsovertuiging. Quakers proberen God op een heel directe manier te ervaren in zichzelf, in hun relatie met anderen en in de wereld om hen heen. In deze ontmoetingen met het goddelijke vinden quakers de zin en het doel van hun leven.
De basis van onze gemeenschap is de Stille Samenkomst. Wij zoeken samen naar een stilte waarin wij nader tot God en tot elkaar komen.
De weg van de quakers heeft zijn wortels in het christendom, maar laat zich inspireren door allerlei religies en levensbeschouwingen. Wij richten ons vooral op eigen geloofservaringen en niet zozeer op geschreven geloofsbelijdenissen.
Quakers hebben geengeloofsbelijdenis of andere uiterlijke symbolen.
Quakers spreken zichzelf persoonlijk aan op oprechtheid, gelijkwaardigheid, eenvoud en vrede.
Bij de quakers zijn geen voorgangers, priesters of leiders omdat wij geloven dat iedereen zelf in staat is om God te ervaren.
Zij uiten dit door handelen: "laat je leven spreken"
== Externe link ==
| |||