Giacomo Agostini: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot: Automated text replacement (-(B|b|C|c)arriere +\1arrière) |
k automatische vervanging (-officiëel +officieel) |
||
Regel 18:
In 1975 reed Agostini uitsluitend op de 500 cc Yamaha, en werd er wereldkampioen mee.
==1976 en 1977==
Intussen was een nieuwe generatie coureurs opgestaan, zoals [[Barry Sheene]]. Ook waren de Yamaha's niet meer de enige tweetakten in de zwaardere klassen: ook [[Suzuki]] had een sterk ijzer in het vuur: de RG 500. Sheene werd er wereldkampioen mee, terwijl Yamaha de jonge Amerikaan [[Kenny Roberts]] recruteerde. Agostini ging terug naar MV Agusta, maar won slechts twee wedstrijden: in Assen en op de Nurburgring. De dagen van de viertaktmotoren waren geteld, en
==1978 - 1980==
In deze jaren reed Giacomo Agostini, net als andere beroemde motorcoureurs als [[John Surtees]] en [[Mike Hailwood]], in "single seater" auto's. Hij kwam uit voor in de Europese Formule 2 met een Chevron-B42 BMW, maar kwalificeerde zich in 1978 maar vier keer voor de race. Teleurgesteld stapte hij over naar de British Aurora Formula 1 competitie, waar hij met een eigen team en een Williams FW06-1 deelnam. In 1979 en 1980 kwam hij in deze klasse vier keer op het podium, maar hij besloot zijn auto-carrière eind 1980 te beëindigen.
| |||