Politieke Partij Radikalen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 45:
* Het eerste perspectief was "blauw": verder samenwerken met de PvdA en D'66. Dit werd gesteund door de [[Godebald groep]] en de oude prominenten als Michel van Hulten en Jacques Aarden.
* Het tweede perspectief was "rood": samenwerken met de PSP en [[Communistische Partij van Nederland]]. Dit werd gesteund door de [[Wageningen groep]].
* Het derde perspectief was "groen": het vormen van een onafhankelijke groene beweging. Hiervan was oud-partijleider De Gaay Fortman een groot voorstander, evenals oud-[[Provo]] en [[Kabouterbeweging|Kabouter]] [[Roel van
Op het congres in 1981 werd een alliantie gevormd tussen de Groenen en de Roden: geen verdere samenwerking met PvdA en D66, maar een alliantie met de PSP en de CPN met een sterk groen profiel. Prominente voorstanders van blauwe samenwerking verlieten de PPR, waaronder oud-bewindslieden en mensen die de partij hebben opgericht: [[Erik Jurgens]], [[Jacques Aarden]], [[Michel van Hulten]] en [[Ad Melkert]]. De meesten kwamen terecht bij de [[Partij van de Arbeid (Nederland)|Partij van de Arbeid]]. Bij de [[Tweede Kamerverkiezingen 1981|Kamerverkiezingen]] van datzelfde jaar behield de PPR haar drie zetels en bleef ze buiten het [[Kabinet-Van Agt II|tweede kabinet-Van Agt]] van PvdA, CDA en D66. Bij de [[Tweede Kamerverkiezingen 1982|verkiezingen van 1982]] verloor de partij één zetel. In 1985 trad echter het uit de CDA-fractie getreden kamerlid [[Stef Dijkman]] tot de PPR-fractie toe nadat hij eerst in de [[Groep Scholten/Dijkman]] had geopereerd. Bij de [[Tweede Kamerverkiezingen 1986]] bleef de PPR gelijk op twee zetels.
| |||