Benigne prostaathyperplasie: verschil tussen versies

'''Benigne prostaathypertrofieprostaathyperplasie''' of 'BPH' is een [[benigne|goedaardige]] vergroting van de [[prostaat]] door vermeerdering van cellen (zgn. [[hyperplasie]]), en het aanspannen van het [[glad spierweefsel]] van de prostaat. Deze twee componenten van BPH dragen er toe bij dat het [[urineren|plassen]] moeizaam gaat. De aanduiding BPH geeft aan dat er bepaalde specifieke [[histologie|histologische]] veranderingen te zien zijn. De patiënten hebben last van [[LUTS]] (''Lower urinary tract symptoms''), dat wil zeggen bepaalde klachten met betrekking tot het plassen.

BPH wordt vaak als synoniem voor “plasproblemen bij oudere mannen” gebruikt. Maar bij de plasproblematiek spelen meer zaken een rol: de klinische symptomen heten LUTS, de voelbare vergroting van de prostaat staat bekend als BPE (benign prostate enlargment) en een afgesloten [[urineblaas]] heet BOO (bladder outlet obstruction). Men heeft daarom voorgesteld het ziektebeeld “plasproblemen bij oudere mannen”, waarbij LUTS, BPE en BOO in meerdere of mindere mate een rol, spelen Benigne Prostaat-Syndroom (BPS) te noemen. <ref name="O"/> Tevens bestaat er verwarring of het bij BPH nu benigne prostaathyperPLASIE of -hyperTROFIE betreft. Zoals gezegd staat de H in BPH voor [[hyperplasie]] (het aantal cellen neemt toe) en niet voor [[hypertrofie]] (waarbij cellen groter worden).