Wikipedia

Johann Samuel König: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
T. Tichelaar (overleg | bijdragen)
25.457 bewerkingen
Geen bewerkingssamenvatting
T. Tichelaar (overleg | bijdragen)
25.457 bewerkingen
chronologie
Regel 1:
'''Johann Samuel König''' ([[Büdingen]], [[31 juli]] [[1712]] - [[Huis Zuylenstein]], [[Leersum]], [[21 augustus]] [[1757]]) was een [[Duitsland|Duits]]/[[Zwitserland|Zwitserse]] [[wiskundige]]. König is voornamelijk bekend door zijn stelling over [[Stelling van König|de kinetische energie van een vrij bewegend voorwerp]] en over [[b:Klassieke_Mechanica/Voorwerpendynamica#Impulsmoment_van_een_vrij_bewegend_voorwerp|het impulsmoment van een vrij bewegend voorwerp]]. Hij was een van de leraren van [[Émilie du Châtelet]], een van de weinige vrouwelijke 18e-eeuwse [[natuurkunde|natuurkundigen]]<ref>The Parsimonious Universe (Het spaarzame heelal), Stefan Hildebrandt & Anthony Tromba, Springer-Verlag, 1996, p.33 ftnt.2 </ref>.
 
Johann Samuel König was een zoon van de Zwitsere theoloog [[Samuel Heinrich König]] en zijn Duitse vrouw Anna Maria Nöthiger<ref>Kirchenbuch Büdingen</ref>. Van 1735 tot 1737 studeerde hij in [[Marburg (Duitsland)|Marburg]] onder supervisie van [[Christian_Wolff (filosoof)|Christian Wolff]] de filosofie van [[Leibniz]].
 
[[Johann Bernoulli]] onderwees in dezelfde periode zowel König als [[Pierre Louis Maupertuis]].<ref> The principle of Least Action (Het [[principe van de kleinste werking]]), Philip E.B. Jourdain, Chicago: The Open Court Publishing Company, 1913, p.25 ftnt.107 </ref> KönigNadat ishij voornamelijkwas bekendverbannen dooruit zijn[[Bern stelling(stad)|Bern]] overwas hij van 1744 tot 1749 was hij hoogleraar wiskunde en filosofie aan de [[StellingUniversiteit van König|deFraneker]], kinetischewaarna energiehij van een1749 vrijtot bewegend1751 voorwerpals [[bibliothecaris]] envan over[[stadhouder]] [[b:Klassieke_Mechanica/Voorwerpendynamica#Impulsmoment_van_een_vrij_bewegend_voorwerpWillem IV van Oranje-Nassau|hetWillem impulsmomentIV]] werkte. In 1751 werd hij lid van eende vrij[[Pruisische bewegendAcademie voorwerpvan Wetenschappen]]. en verhuisde hij naar [[Berlijn]].
 
De laatste jaren van zijn leven werden verpest door zijn meningsverschillen met [[Leonhard Euler]] over het [[principe van de kleinste werking]].<ref> The principle of Least Action (Het principe van de kleinste actie), Philip E.B. Jourdain, Chicago: The Open Court Publishing Company, 1913 </ref> Maupertuis had hierover gepubliceerd in 1744 en 1746, maar König beweerde in 1751 dat dit plagiaat was en dat er reeds een artikel van Leibniz uit 1705 hieroverof 1707 bestond waarin de materie werd behandeld. Euler vroeg hem dat artikel te tonen, maar König slaagde daar niet in. Deze onenigheid had tot gevolg dat [[Frederik de Grote]], die Maupertuis in bescherming nam en [[Voltaire]] die het opnam voor König in 1753 gebrouilleerd raakten en elkaar nooit meer zouden zien.▼
Van 1735 tot 1737 studeerde hij in [[Marburg (Duitsland)|Marburg]] onder supervisie van [[Christian_Wolff (filosoof)|Christian Wolff]] de filosofie van [[Leibniz]].
 
Hij was een van de leraren van [[Émilie du Châtelet]], een van de weinige vrouwelijke 18e-eeuwse [[natuurkunde|natuurkundigen]]<ref>The Parsimonious Universe (Het spaarzame heelal), Stefan Hildebrandt & Anthony Tromba, Springer-Verlag, 1996, p.33 ftnt.2 </ref>.
 
Nadat hij was verbannen uit [[Bern (stad)|Bern]] was hij van 1744 tot 1749 was hij hoogleraar wiskunde en filosofie aan de [[Universiteit van Franeker]], waarna hij van 1749 tot 1751 als [[bibliothecaris]] van [[stadhouder]] [[Willem IV van Oranje-Nassau|Willem IV]] werkte. In 1751 werd hij lid van de [[Pruisische Academie van Wetenschappen]] en verhuisde hij naar [[Berlijn]].
 
▲De laatste jaren van zijn leven werden verpest door zijn meningsverschillen met [[Leonhard Euler]] over het [[principe van de kleinste werking]].<ref> The principle of Least Action (Het principe van de kleinste actie), Philip E.B. Jourdain, Chicago: The Open Court Publishing Company, 1913 </ref> Maupertuis had hierover gepubliceerd in 1744 en 1746, maar König beweerde in 1751 dat dit plagiaat was en dat er reeds een artikel uit 1705 hierover bestond. Euler vroeg hem dat artikel te tonen, maar König slaagde daar niet in. Deze onenigheid had tot gevolg dat [[Frederik de Grote]], die Maupertuis in bescherming nam en Voltaire die het opnam voor König gebrouilleerd raakten en elkaar nooit meer zouden zien.
 
==Externe link==
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Johann_Samuel_König"