Ricine: verschil tussen versies

'''Ricine''' is een stof die voornamelijk bekend staat als [[vergif]]. Daarnaast wordt er intensief onderzoek gedaan naar de mogelijkheid het als cel-selectief middel in te zetten bij de behandeling van [[kanker]].

 

==Boon==

 

Ricine is een eiwit dat bestaat uit twee deelketens, A en B genaamd, waarvan de ene zich aan bestanddelen van de celmembraan hecht en zorgt dat de stof in een cel wordt opgenomen, en de andere een enzymwerking heeft die een essentieel deel van een [[ribosoom]] permanent onwerkzaam maakt waardoor een cel die een ricinemolecuul heeft opgenomen na korte tijd niet meer in staat is om eiwitten te synthetiseren en sterft.<ref>Catherine J. Marsden, Vilmos Fülöp, Philip J. Day* and J. Michael Lord (2004): ''The effect of mutations surrounding and within the active site on the catalytic activity of ricin A chain Eur.'' J. Biochem. 271, 153-162</ref> Vormen van dit laatste enzym komen in veel meer planten voor, bijvoorbeeld in tarwekiemen, maar dit leidt in die gevallen blijkbaar niet tot problement omdat de component ontbreekt die opname in de cel verzorgt.

 

==Vergiftigingssymptomen==

 

Bij orale toediening zijn de eerste vergiftigingsverschijnselen meestal een bloedige [[stoelgang]] en bloedig [[braaksel]]. Dan volgen circulatieproblemen en sterke huidveranderingen. Ook bij dieren komt het tot vergiftigingen met soortgelijke symptomen. Voor paarden geldt reeds 0,2&nbsp;gram ricinuszaden als dodelijke dosis.

 

==Kankerbestrijding==

 

 

 

[[Categorie:Plantentoxine]]