Ernst Rüdiger von Starhemberg (1899-1956): verschil tussen versies

[[AfbeeldingBestand:Bundesarchiv Bild 102-13026, Ernst Rüdiger von Starhemberg.jpg|thumb|Ernst Rüdiger Starhemberg]]

Starhemberg kwam uit een oeroud adellijk geslacht van grootgrondbezitters. Hij vocht tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] als vrijwilliger in het [[Oostenrijk-Hongarije|Oostenrijk-Hongaarse]] leger. In [[1919]] sloot hij zich aan bij het [[vrijkorps]] 'Oberland'. Hij nam deel aan [[Adolf Hitler|HitlerHitlers]]s ''[[Bierkellerputsch]]'' van [[9 november]] [[1923]]. Hij keerde zich echter spoedig tegen het [[nazisme]] en raakte onder de indruk van de Italiaanse dictator [[Benito Mussolini]]. In [[1929]] werd hij lid van de semi-fascistische en paramilitaire [[Heimwehr]] en werd ''Heimwehrführer'' van Opper-Oostenrijk en in [[1930]] ''Bundesführer'' (Leider) van de Heimwehr. In datzelfde jaar trad hij als minister van Binnenlandse Zaken toe tot de regering (tot [[1934]]). In [[juni]] [[1934]] werd Starhemberg vicekanselier in de regering. Na de moord op bondskanselier [[Engelbert Dollfuss]] in juli [[1934]] werd hij tevens voorzitter van het [[Vaderlands Front (Oostenrijk)|Vaderlands Front]]. In [[1936]] werd de Heimwehr een onderdeel van het Vaderlands Front en trad Starhemberg als vicekanselier af. Sindsdien speelde hij geen rol van betekenis meer in de [[Oostenrijk]]se politiek.

In [[1937]] emigreerde hij naar [[Zwitserland]]. In [[1939]], na de Franse en Britse oorlogsverklaring aan [[Duitsland]], poogde de inmiddels in Frankrijk verblijvende Starhemberg het 'Oostenrijkse Legioen' op te richten, hetgeen mislukte wegens bedenking van Franse zijde. Hij diende vervolgens in de Franse luchtmacht, met name in West-Afrika (hij was zelf niet bereid op Duitsland noch Oostenrijk te vliegen, bovendien maakten Britse politici bezwaar tegen de 'dienst van een fascist' in de geallieerde strijdmacht). Uit onvrede met de situatie, waarin de Sovjet-Unie zich aan de zijde van de geallieerden schaarde, trad hij uit Franse dienst. Via Zwitserland vertrok hij naar [[Zuid-Amerika]], waar zijn vrouw en zoon reeds waren aangekomen. In [[1952]] keerde hij naar [[Oostenrijk]] terug. Dit lokte protesten uit van de sociaaldemocraten.

[[pl:Ernst Rüdiger Starhemberg (polityk)]]