Edward Poppe: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
sorteren op voornaam |
k Hoofdletters |
||
Regel 1:
▲| [[Afbeelding:Poppe.jpg]]
'''Edward Poppe''' ([[Temse]], [[18 december]] [[1890]] – [[Moerzeke]], [[10 juni]] [[1924]]) was een [[Vlaanderen|Vlaams]]e (Belgische) priester die in 1999 [[zalig]] werd verklaard.
==Levenshouding==
Priester Poppe had een bijzondere voorliefde en aandacht voor de armen, de jongeren en de heiligheid van de priesters. Zijn grafschrift geeft beknopt zijn levensfilosofie weer: "Ik sterf liever dan God maar half te dienen". Edward Poppe was een vurige priester die harstochtelijk van de Kerk hield. Zijn ideaal was de heiligheid; hij verafschuwde de middelmatigheid: "Mij aanpassen, ik wil wel, maar ik heb er een walg van. Pater, mij aanpassen aan de bestaande gewoonten? O Jezus ik brand van verlangen om mij aan te passen aan Uw Evangelie, aan Uw raden, aan Uw voorbeeld. Aan U en aan Uw heiligen wil ik mij aanpassen ... Maar mij aanpassen aan een kleine vuige maat, niet Uw maat, hoe lastig zal dat gaan? Gij hebt toch maar één Evangelie... Geen half Evangelie!" (Geestelijk Dagboek, deel 6, december 1915, p. 78-79)
Centraal in het leven van deze Mariale priester stond de Eucharistie en het geloof dat de geconsacreerde Hostie werkelijk het "Brood des Leven" is: Christus reëel aanwezig. De eucharistieviering, die hij steeds uitermate verzorgde en beleefde, en zijn dagelijkse aanbiddingstijd waren de bronnen waaruit hij de kracht en de inspiratie putte om tussen de armen en de kleinen te leven en daarbij verder te streven naar heiligheid.
==Biografie==
Poppe werd geboren in [[Temse]], als zoon van een [[bakker (beroep)|bakker]]. Hij liep school bij de zusters van de H. Vincentius en bij de Broeders van Liefde. Ook later onderhield hij met de Broedercongregatie nauwe contacten. Zijn humaniorastudies voltooide hij aan het [[Sint-Jozef-Klein-Seminarie]] in [[Sint-Niklaas]], samen met onder anderen [[Filip De Pillecyn]]. In Temse was hij actief in de studentenbond [[Temsche Voorwaarts]]. Hij studeerde aan het seminarie Gent en in [[Leuven]] van [[1910]] tot [[1916]] en werd op 1 mei 1916 in Gent tot priester gewijd. Hij werd benoemd als [[onderpastoor]] op de parochie Sint-Coleta, een arme wijk in Gent (1916 tot 1918). Hij bleef er nauw verbonden met de Broeders van Liefde.
Na de [[Eerste Wereldoorlog]] verhuisde hij om gezondheidsredenen naar [[Moerzeke]] waar hij rector werd van het [[klooster (gebouw)|klooster]]. Gedurende vier jaar, waarvan de helft te bed, richtte hij zich met woord en pen tot Vlaanderen om het alert te maken voor de zware tijden die volgens hem op handen waren, met de doorbraak van [[marxisme]], [[secularisatie]] en [[materialisme (filosofie)|materialisme]].
Priester Edward Poppe was vanaf 1922 de geestelijke leider van de "Centre d'Instruction pour Brancardiers Infirmiers" (C.I.B.I.). De C.I.B.I. in [[Leopoldsburg]] werd opgericht om geestelijken, die vanaf 1921 ook dienstplicht moesten vervullen, toe te laten een opleiding tot brancardier-verpleger te volgen. In 1924 stichtte hij het Karmelklooster in [[Leopoldsburg]] en bemiddelde voor de oprichting van een school door de Broeders van Liefde.
Regel 21 ⟶ 18:
==Eerbetoon==
Op [[3 oktober]] [[1999]] werd Poppe door [[Paus Johannes Paulus II]] [[zalig]] verklaard. Zijn feestdag wordt gevierd op 10 juni.
Zowel zijn geboortehuis in [[Temse]] als het Priester Poppe-museum in Moerzeke staan open voor het publiek.
E.H.Fernand Van de Velde schreef verschillende, biografische boeken over Priester Poppe en was tevens postulator bij zijn zaligverklaring.
In 1954 werd het Pius X-domein afgesplitst van het park van het voormalige kasteel Nieulant, met het doel er een begraafplaats te bouwen voor priester Poppe.
In 2001 kocht de Congregatie van de Broeders van Liefde het kasteeldomein in Moerzeke aan en richtte er een opleidings- en bezinningscentrum in op, onder de naam van Priester Edward Poppe.
Regel 41 ⟶ 37:
* Odil JACOBS, ''Edward-J.-M. Poppe 1890-1924'', Averbode, Altiora, 1948
* A. JANSSENS DE VAREBEKE, ''Als de graankorrel. De spiritualiteit van Edward Poppe in historische, bijbelse en hedendaagse kontekst'', Averbode, Priester Poppecentrum. 1974.
* Fernand VAN DE VELDE, ''De wereld van Edward Poppe'', 1983.
* A. JANSSENS DE VAREBEKE, ''Edward Poppe, Gebed en Mystiek'', Rome, Priester Poppe-Centrum,, 1985
* Fernand VAN DE VELDE, ''Verlangen en Vervulling. Het Levensverhaal van Edward J. M. Poppe 1890-1924'', Antwerpen, 1991.
* Fernand VAN DE VELDE, ''Edward Poppe en de Vlaamse beweging'', Veurne, de Klaproos, 1994
* Fernand VAN DE VELDE, ''Edward Poppe, kind van Maria'', Antwerpen-Köln, Werkgroep Kultuur en Wetenschap, 2001
* K. WEEKERS, ''Edward Poppe. Een bloemlezing'', Amsterdam 2001
| |||