Republiek Biafra: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 36:
[[Bestand:Biafra map.PNG|thumb|left|Kaart van Biafra]]
In 1966 waren de [[Igbo (volk)|Igbo]], een uit Zuidoost-Nigeria afkomstige christelijke bevolkingsgroep, uit het noorden naar hun stamland terug gevlucht na slachtpartijen waarbij duizenden onder hen waren vermoord. Achtergrond van de pogroms was een tribale machtsstrijd tussen politieke elites. De islamitische Noord-Nigerianen stelden dat zij angst hadden voor overheersing van de federale staat door Igbopolitici<ref>[[Elikia M'Bokolo]]: ''Afrique Noire. Du XIXe siècle à nos jours'', Parijs, 2004</ref>. Toen de Oost-Nigeriaanse Igbo-gouverneur [[Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu|Chukwuemeka Ojukwu]] van de centrale regering onvoldoende garanties kreeg ter
bescherming van zijn volk, kondigde hij op 30 mei 1967 eenzijdig de [[secessie (politiek)|secessie]] van zijn gebied af; de nieuwe Republiek Biafra was een feit. De reactie van de federale militaire regering was niet mild; generaal-majoor [[Yakubu Gowon]] kondigde de algemene mobilisatie af, liet de oostelijke havens blokkeren en dreigde met zware economische sancties. Daarop brak een bloedige strijd uit, die pas twee en een half jaar later, nadat bemiddelingspogingen hadden gefaald, door [[capitulatie]] van Biafra beëindigd zou worden. Circa een half à twee miljoen Biafranen zijn in moordpartijen en van ontbering omgekomen. <ref>Gerbert van der Aa, Nigeria, (Amsterdam: Koninklijk Instituut voor de tropen, 2002)</ref> Biafranen en hun nageslacht bestempelen de gebeurtenissen als [[genocide#Biafra|genocide]] door de toenmalige Nigeriaanse regering, ook al wordt dat niet internationaal erkend. Bij de wederopbouw van Oost-Nigeria werden de Ibo op de achtergrond gehouden.
 
Een der redenen waarom de Igbo de oorlog verloren was dat andere volken in Zuidoost-Nigeria, zoals de [[Ijo|Ijaw]] en [[Ibibio (volk)|Ibibio]], bevreesd waren voor overheersing door de Igbo. Zij kozen daarom voor het grootste deel partij voor de centrale regering van Nigeria, die hierdoor Igbo-land gemakkelijk van de zee kon afsnijden door zeeblokkades en de voornaamste aardoliegebieden kon bezetten.