Diogenes Laërtius: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Luckas-bot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: hy:Դիոգենես Լայերտացի
Mexicano (overleg | bijdragen)
Regel 5:
Zijn grote werk: φιλοσόφων βίων καὶ δογμάτων συναγωγή (= ''[[Leven en leer van beroemde filosofen]]''), is afgezien van één lacune volledig bewaard gebleven. Het is een indrukwekkende compilatie van uittreksels en anekdotes uit werken van vroegere filosofen, zonder enige oorspronkelijkheid, maar van onschatbare waarde voor onze kennis over de ontwikkeling van de Griekse filosofie. Het werk bevat onder meer meer dan 1000 citaten van ongeveer 250 auteurs.
 
Wegens de uitgebreide en van enige empathie getuigende behandeling van het hoofdstuk over [[Epicurus]], menen sommige onderzoekers dat Diogenes zelf een aanhanger van de [[Epicurisme|Epicuristische School]] is geweest, maar dat staat zeker niet vast. Elk van de 82 behandelde filosofen wordt ingedeeld bij een bepaalde school, maar de verschillende scholen herleidt hij tot twee oorsprongen. De indeling is evenwel erg onwetenschappelijk. Concreet erkent hij de Ionische school (beginnend bij [[Thales van Milete|Thales]] en [[Anaximandros]]) en de Italische school (beginnend bij [[Pythagoras]]). Voorbij [[Socrates (filosoof)|Socrates]] verdeelt hij de Ionische school op in drie vertakkingen: (a) [[Plato (filosoof)|Plato]] en de [[Academici]], tot [[Clitomachus]], (b) de [[Cynici]] tot [[Chrysippus]] en (c) [[Aristoteles]] en zijn leerlingen, o.a. [[Theophrastus]].
 
Als bron is Diogenes doorgaans even betrouwbaar als de bron waaruit hij citeert. Waar hij echter amusante of schandaleuze verhaaltjes opdist om het gedachtegoed van de behandelde filosofen te stofferen, dient de moderne lezer enige reserve te bewaren. Het uitgebreide artikel over Epicurus is echter zeer waardevol, omdat er enkele originele brieven van de filosoof in zijn opgenomen die bijzonder illustratief zijn voor zijn leer.