F.B. Hotz: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvullingen, links erbij, dubbele links weg, dubbele info weg, jaartallen ontlinkt
Regel 2:
 
== Leven en werk ==
Hotz volgde de [[ambachtsschool]] en daarna enige tijd een middelbare opleiding [[werktuigbouwkunde]] aan de [[Rotterdam]]se [[Willem de Kooning Academie|Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen]], maar daar lag zijn belangstelling niet. Daarom stapte hij in 1942 over op de [[kunstacademie|kunstafdeling]] van dezelfde academie. Ook nam hij trombonelessen, omdat hij jazz[[muzikant|musicus]]] wilde worden. Hij bewonderde vooral de muziek van [[Paul Whiteman]] en [[Bix Beiderbecke]]. Vlak na de [[Tweede Wereldoorlog]] kreeg hij [[tuberculose]], waardoor hij enkele jaren het bed moest houden en langdurig verbleef in een [[sanatorium]] in [[Frederiksberg]] nabij [[Kopenhagen]].
 
Van 1949 tot eind jaren zestig speelde hij in diverse jazzbands, waaronder de ''Dixieland Pipers'', de ''Hotel Savoy Society Syncopaters'' en ''The New Orleans Seven''. Daarnaast was hij jazz[[recensie|recensent]] voor het [[tijdschrift]] ''Rhythme''. In de loop van de jaren zestig kon Hotz, wiens longen door de tbc altijd zwak waren gebleven, niet meer met kracht trombone spelen, zodat hij stopte als musicus. Hij was ook zeer [[Myopie|bijziend]] en werd aan het eind van zijn leven vrijwel blind. Van 1961 tot 1979 was hij bibliotheekmedewerker bij de Nederlandse Blindenbibliotheek in [[Den Haag]].