Harry Rodermond: verschil tussen versies

 

Rodermond debuteerde in het seizoen 1912/1913 bij [[SBV Vitesse|Vitesse]], waarmee hij drie jaar achtereen kampioen van het oosten werd. In 1914 werd hij met Vitesse bijna [[Nederlands kampioenschap voetbal|landskampioen]]. Een tegendoelpunt in de laatste minuut in de uitwedstrijd bij [[HVV]] maakte een einde aan alle mooie dromen. Jaren later zou "Roo" of "Roodje", zoals zijn bijnamen luidden, alsnog de hoogste eer behalen. In de zomer van 1918 was Rodermond, na het afronden van zijn studie tandheelkunde te Utrecht, naar [[Groningen (stad)|Groningen]] getrokken om als tandarts te fungeren voor de aldaar geïnterneerde Engelse soldaten die vlak na het uitbreken van de [[eerste wereldoorlog]] onder druk van de oprukkende Duitsers vanuit Antwerpen de Nederlandse grens waren overgestoken. Nederland was neutraal en deze soldaten moeten dan ook worden geïnterneerd. Het duurde niet lang alvorens hij bij [[Be Quick 1887|Be Quick]] het voetballen weer oppakte.

 

De Be Quickers waren hem niet onbekend, reeds verscheidene malen was hij met Vitesse in het strijdperk getreden tegen de Groningers. Monnikenhuize, het terrein van Vitesse, werd op 26 september 1915 geopend met een wedstrijd tegen de noordelijke zwaluwen, waaronder vele Be Quickers. Een paar maanden eerder, op 25 april 1915 werd in Arnhem voor de derde ronde van de beker Vitesse-Be Quick gespeeld. Vitesse won met 2-1 en Rodermond scoorde de eerste goal. "Het Groninger Dagblad" merkte in het wedstrijdverslag op dat Rodermond een subliem voetballer was. Niet heel veel later konden de inwoners van Groningen zich daar regelmatig van overtuigen. Be Quick maakte in 1918 net een gouden periode door. De beste voetballers van het noorden speelden allemaal bij de good old. Het was dan ook niet meer dan logisch dat Rodermond voor de witte brigade ging spelen, waarmee hij zeven maal [[Noordelijk kampioenschap voetbal|kampioen van het noorden]] werd en waarmee hij in [[1920]] ook het landskampioenschap behaalde. Hij debuteerde op 29 september 1918 thuis tegen [[LAC Frisia 1883|Frisia]] en nam afscheid op 10 maart 1929 in de uitwedstrijd bij [[GRC Groningen|GVV]].