Robert Coleman Richardson: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k +afbeelding
Uitbreiding
Regel 16:
'''Robert Coleman Richardson''' ([[Washington D.C.]], [[26 juni]] [[1937]]) is een [[Verenigde Staten|Amerikaans]] [[natuurkundige]] die in 1996 de [[Nobelprijs voor de Natuurkunde]] kreeg met [[David Morris Lee]] en [[Douglas Osheroff]] vanwege "hun ontdekking van [[superfluïditeit]] in [[helium-3]]."
 
== Biografie ==
{{Navigatie winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde}}
Richardson is de zoon van Robert Franklin en Lois Price Richardson. Na de Washington-Lee High School studeerde hij natuurkunde aan het [[Virginia Polytechnic Institute and State University|Virginia Polytechnic Institute]] (B.S. in 1958, M.S. in 1960). Zijn Ph.D. ontving hij in 1966 aan de [[Duke-universiteit]] in [[Durham (North Carolina)]]. Aansluitend ging hij naar de [[Cornell-universiteit]], eerst als docent (1966-1975) en daarna als hoogleraar (1975-1987). Sinds 1987 is hij er ''Floyd Newman Professor of Phyisics''. Daarnaast was hij van 1900 tot 1997 bestuurder van laboratorium van atomaire en vaststoffysica.
 
Samen met David Lee en promovendus Douglas Osheroff ontdekte Richardson dat het isotoop <sup>3</sup>He bij een temperatuur beneden de 0,003 K superfluïde wordt. Voor deze ontdekking verkregen ze gezamenlijk de Nobelprijs voor de Natuurkunde. Later onderzoek focuste hij zich op het gebruik van [[kernspinresonantie]] om de kwantumeigenschappen te bestuderen van vloeibare en vaste stoffen bij ultra lage temperaturen.
 
{{Navigatie winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde}}
{{DEFAULTSORT:Richardson, Robert Coleman}}
[[Categorie:Amerikaans natuurkundige]]