Les Chansons de Bilitis: verschil tussen versies

'''Les Chansons de Bilitis''' is een bundel [[prozagedicht]]en van de Franse schrijver [[Pierre Louÿs]]. Hij werd voor het eerst uitgegeven in 1894 en werd gepresenteerd als een vertaling uit het [[Oudgrieks]] door "P.L." van de verzen van de dichteres Bilitis, die leefde aan het begin van [[6e eeuw v.Chr.]] en die een tijd- en geestesgenote was van [[Sappho]]. De bundel bevat als inleiding een [[biografie|biografische]] schets van deze dichteres en ook een [[bibliografie]]. Volgens deze inleiding waren de teksten gevonden op de muren van haar ondergrondse graftombe, ontdekt door een zekere Duitse archeoloog G. Heim.<ref>Een subtiele hint van Louÿs: G. Heim ="geheim"...</ref>. In werkelijkheid was Bilitis een fictief personage verzonnen door Louÿs en was hijzelf de auteur van deze "chansons", die de sensualiteit en de [[lesbienne|saphische]] liefde bezingen tussen Bilitis en Mnasidika. Louÿs werd pas later als auteur van het geheel onthuld. Een aantal recensenten en [[hellenisme|hellenisten]] liet zich echter misleiden en dacht dat Bilitis werkelijk had bestaan.<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5442352f Augustin Thierry, "Les grandes mystifications littéraires. Série 2, 1913]</ref>.

*De Franse dichter [[Henri de Régnier]] liet zich door Bilitis inspireren voor ''Trois sonnets pour Bilitis'' in zijn bundel "Les médailles d'argile" uit 1900.<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k82588q/f59.image.r=bilitis.langEN Tekst op Gallica]</ref>.