Requiem (Fauré): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
WikitanvirBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (robot Erbij: ca:Rèquiem (Fauré)
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Regel 1:
{{Infobox compositie
| titel= Requiem
| afbeelding=
| tekst=
| componist= [[Gabriel Fauré]]
| soortcompositie= requiem
| geschrevenvoor= orkest en stem
| toonsoort=
| opusnummer= 48
| andereaanduiding=
| gecomponeerdin=
| première= ''uiteindelijke versie:'' 6 april 1900
| opgedragenaan=
| duur=
| vorige=
| volgende=
| oeuvre= Oeuvre van Gabriel Fauré
}}
[[Gabriel Fauré]] componeerde zijn '''Requiem in d mineur, opus 48''' tussen [[1877]] en [[1890]]. Het Requiem is Faurés bekendste langere werk. Het stuk is geschreven voor koor en orkest. De beroemdste stukken uit het Requiem zijn de ''Hostias''-solo van de [[bariton (zangstem) |bariton]] in het ''Offertorium'', de sopraanaria ''Pie Jesu'' en het ''Libera Me''.
 
==Geschiedenis==
 
De reden waarom Fauré het werk heeft gecomponeerd is niet bekend. Een mogelijke aanleiding kan de dood van zijn vader in [[1885]] zijn, en de dood van zijn moeder twee jaar later op [[oudejaarsavond]] [[1887]]. Desalniettemin was Fauré al met het werk begonnen toen zijn moeder overleed. Fauré zei later over de reden tot componeren: “ik heb het nergens voor gecomponeerd… gewoon voor het plezier, als u me dat toelaat te zeggen!”
 
Het eerst geschreven deel is het ''Libera Me'', dat als een losstaand werk werd gecomponeerd in [[1877]].
 
In het daaropvolgende jaar componeerde hij de eerste versie van het Requiem, welke hij ''Un Petit Requiem'' noemde. De eerste versie bestond uit vijf delen (''Introitus et Kyrie'', ''Sanctus'', ''Pie Jesu'', ''Agnus Dei'' en ''In Paradisum''), maar bevatte nog niet het ''Libera Me''. De eerste versie werd op [[16 januari]] [[1888]] in [[La Madeleine (kerk)|La Madeleine]] te [[Parijs]] uitgevoerd. Fauré dirigeerde de uitvoering zelf. Het stuk werd opgedragen ter nagedachtenis aan de architect Joseph La Soufaché.
 
In [[1889]] werd het '''Hostias'' toegevoegd aan het ''Offertorium''. Een jaar later werd het ''Offertorium'' verder uitgebreid en werd het ''Libera Me'' aan het Requiem toegevoegd. Deze tweede versie, voor kamerorkest, ging op [[21 januari]] [[1893]] in première, ook in de Madeleine in Parijs met Fauré zelf als dirigent.
 
Tussen [[1899]] en [[1900]] werd het Requiem bewerkt voor een compleet orkest. Het is niet duidelijk of deze bewerking door Fauré zélf, of door een van zijn leerlingen is gemaakt. Deze derde versie ging op [[6 april]] [[1900]] in première, waarbij [[Eugène Ysaÿe]] dirigeerde. De derde versie was de meest bekende versie van het Requiem, totdat Fauré's originele manuscript voor kamerorkest werd ontdekt door [[John Rutter]] in de [[Bibliothèque nationale de France]] te [[Parijs]] in de jaren '80.
 
In [[1924]] werd het Requiem op Fauré's eigen begrafenis gespeeld. Het Requiem bereikte de [[Verenigde Staten]] pas in [[1931]] en het [[Verenigd Koninkrijk]] in [[1936]].
 
==Opbouw==
 
Het Requiem heeft een uitvoeringsduur van ongeveer 35 minuten. Het bestaat uit zeven delen:
 
# ''Introitus et Kyrie'' (d mineur)
# ''Offertorium'' (b mineur)
# ''Sanctus'' (Es majeur)
# ''Pie Jesu'' (Bes majeur)
# ''Agnus Dei'' en ''Lux Aeterna'' (F majeur)
# ''Libera Me'' (d mineur)
# ''In Paradisum'' (D majeur)
 
==Tekst==
 
De tekst van het Requiem is in het [[Latijn|Latijn]], behalve het ''Kyrie'' dat in het [[Oudgrieks]] is geschreven. Zoals toentertijd al normaal werd gevonden, heeft Fauré niet het [[Graduale]] en het [[Tractus (liturgie)|Tractus]] toegevoegd. Daarnaast week hij af van de gebruikelijke opbouw van een requiem door geen [[Sequens (Gregoriaans)|Sequens]] (waartoe onder andere het ''Dies Irae'', ''Rex Tremendae'' en het ''Lacrimosa'' behoren) toe te voegen. De teksten van het Introitus, het Kyrie, het Pie Jesu, het Agnus Dei en het In Paradisum werden tevens lichtelijk veranderd. Een ''Benedictus'' (optioneel vervolg op het ''Sequens'') werd niet toegevoegd. Het [[motet]] ''Pie Jesu'' werd toegevoegd, alsook twee teksten uit de [[Orde van Teraardebestelling]], ''Libera Me'' en ''In Paradisum''.
 
Regel 62 ⟶ 59:
 
==Bezetting==
 
In de ''eerste versie'' bestaat de bezetting uit:
* gemengd [[koor (zang)|koor]]
Regel 79 ⟶ 75:
 
De ''derde versie'' voegde aan de [[orkestratie]] van de tweede versie nog een aantal instrumenten toe:
* gemengd [[koor (zang)|koor]]
* solo [[sopraan (zangstem)|sopraan]] (jongenssopraan of vrouw)
* solo [[bariton (zangstem)|bariton]]
* twee [[klarinet|klarinetten]] (alleen in het ''Pie Jesu'')
Regel 90 ⟶ 86:
* [[Harp (tokkelinstrument)|harp]]
* [[pauk]]en (alleen in het ''Libera me'')
* [[orgel]]
* [[strijkers]], bestaande uit enkele [[viool|violen]], gediviseerde [[altviool|altviolen]], gediviseerde [[cello|celli]] en [[contrabas]]sen.
 
==Fauré over het Requiem==
 
* "Alles wat ik kon opbrengen op religieus gebied heb ik in het Requiem gestopt, wat bovendien het stuk domineert van begin tot eind met een groots humaan gevoel van het geloof in de eeuwige rust"
* "Het is gezegd dat mijn Requiem niet de angst voor de dood uit, en iemand noemde het een slaapliedje voor de dood. Maar zo zie ik de dood, als een blijde overlevering en een streven naar de blijdschap hierboven, in plaats van een pijnvolle ervaring. De muziek van [[Gounod]] werd bekritiseerd voor de grote neiging naar humane liefdelijkheid, maar zijn natuur zei hem zich zo te voelen: de muziek die hij schreef kwam vanuit zijn hart. Is het niet nodig om de natuur van een artiest te accepteren? In mijn Requiem heb ik misschien ook instinctief een vluchtweg gezocht van wat goed en deugdelijk is, na al die jaren van het spelen van orgel op begrafenissen! Ik weet het zeker, ik wilde iets anders schrijven."
* "Het requiem is zo zachtmoedig als ikzelf."