Atuatuca Tungrorum: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Hannes Karnoefel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Foxie001 (overleg | bijdragen)
Regel 24:
Tussen 235 en 275 werden de landbouwbedrijven grotendeels verwoest door plunderende Germaanse stammen, maar onder keizer [[Diocletianus]] werd de rust opnieuw hersteld. Tongeren werd deel van de nieuwe verdedigingslinie tegen de Germanen langs de heerweg Keulen - [[Boulogne-sur-Mer]] (''[[Gesoriacum]]'') en er werd een contingent soldaten gestationeerd. In [[313]] erkende keizer [[Constantijn de Grote]] in het [[Edict van Milaan]] het [[christendom]], waarna de godsdienst zich onbelemmerd kon verspreiden. Het [[bisdom Tongeren]] werd de oudste bisschopszetel in de Nederlanden (in de 8e eeuw werd de zetel verplaatst naar [[Bisdom Luik|Luik]]).
 
Rond 350 volgden nieuwe Germaanse invallen en de Romeinen besloten hun aandacht naar het beter verdedigbare [[Maastricht]] te verschuiven.<ref>Herman Clerinx - ''Met de Romeinen door Haspengouw'' - ISBN 978-90-5826-470-1 (Leuven, 2007)</ref> Municipium Tungrorum werd minder welvarend, en ook het bevolkingsaantal nam af. In de 4e eeuw werd de muur ingekort en omsloot deze enkel nog het hoger gelegen stadsdeel. In deze periode werd de stad vereerd met een bezoek van keizer [[Julianus Apostata]]. Van de omwalling uit deze periode is enkel nog de Romeinse Toren op het Vrijthof bewaard gebleven, terwijl van de muur uit de 2e eeuw nog verschillende stukken overeind staan. In december 406 staken de Germanen massaal de bevroren Rijn over en werden grote delen van het noordelijke Romeinse Rijk onder de voet gelopen. De heerschappij van de Romeinen in deze streken kwam hiermee voorgoed ten einde. De Germaanse stam van de [[Franken (volk)|Franken]] vestigde zich als de nieuwe elite over de plaatselijke bevolking.
 
<div class="references-small">