Fietsroutenetwerk: verschil tussen versies

Toen de steenkoolmijnen in [[Belgisch Limburg]] in [[de jaren 80]] één na één gesloten werden heeft een mijningenieur, Hugo Bollen, een project voorgesteld om in het noordoosten van de [[provincie]], in het [[Regionaal Landschap|het Regionaal Landschap Kempen en Maasland]], een kwaliteitsvol fiets- en wandelwegennetwerk te realiseren. Na de goedkeuring werd begonnen met de aanleg van tientallen kilometers autovrije en verkeersarme fietswegen, mede gefinancierd met overgebleven middelen uit het [[Budget|overheidsbudget]] voorzien voor de mijnsluitingen. Om de fietser volop te laten genieten van de mogelijkheden van het fietsroutenetwerk bedacht Hugo Bollen een gebruiksvriendelijke bewegwijzering: 'het knooppuntensysteem':

De aanleg van het netwerk voldeed aan de gestelde economische verwachtingen. Een steeds doorgedreven kwaliteitsinvestering in zowel het omliggende landschap als in het fietscomfort resulteerde in jaarlijks meer dan 700.000 fietsers in het ''[[Regionaal Landschap|Regionaal Landschap Kempen en Maasland]]'' en leidde tot aanwijsbare economische effecten. Jaarlijks genereert het fietsroutenetwerk in Kempen en Maasland een economische return van € 16.500.000 ''('Visitor Pay Back')''. <ref> [http://www.rlkm.be/ Regionaal Landschap Kempen en Maasland - het fietsroute-netwerk: met de fiets mis je niets!] </ref>.

Met hulp van [[Toerisme Limburg]] is het fietsroutenetwerk daarna uitgebreid over de hele provincie en, het telde in [[2007]] 1860 km bewegwijzerde fietsroutes, waarvan ongeveer 700 km ''autovrij''. Sinds april 2007 is er een fietskaart van de hele provincie beschikbaar met daarin een gedetailleerd overzicht van het netwerk met alle knooppunten en de afstand ertussen, de fietsonthaal- en servicepunten, de fietscafés en verblijven, stations, bezienswaardigheden, enzovoort...

In België bedekt het fietsknooppuntennetwerk nu het volledige Vlaams Gewest. Verder bestaat het enkelook nog in de Oostkantons.

Totaal: 850 km, in het Duitstalige oosten