Rutger Jan Schimmelpenninck (1761-1825): verschil tussen versies

Na de Franse inval in de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]] in [[januari]] [[1795]] kwam hij in het voorlopige stadsbestuur van Amsterdam terecht. Bij de verkiezingen werd hij voor het [[kiesdistrict]] Amsterdam-XIV in de [[Eerste Nationale Vergadering]] gekozen voor de [[Moderatenmoderaten]]. De Moderatenmoderaten waren niet de enige partij in de Nationale Vergadering, er waren ook [[Federalisten (Bataafse Republiek)|Federalistenfederalisten]] en [[Unitarisme (patriottentijd)|Unitariërunitariërs]]s.

De Federalistenfederalisten waren conservatief; zij waren al blij met het vertrek van de stadhouder en wilden verder geen hervormingen. Zij waren voorstanders van gewestelijke [[autonomie]]. De Unitariërsunitariërs daarentegen waren radicaal; de gewesten moesten worden vervangen door [[departement]]en en er moest een krachtig, democratisch en centraal bestuur komen voor de [[Bataafse Republiek]].<br>

De Moderatenmoderaten van Schimmelpenninck namen een tussenpositie in; ze wilden ook een centrale staat, net als de Unitariërsunitariërs, maar zagen niets in een verregaande verruiming van de kieswet. De Moderatenmderaten waren vaak besluiteloos en werden daarom door hun vijanden - zowel de Unitariërsunitariërs als Federalistenfederalisten - "slijmgasten" genoemd.

In [[1797]] werd Schimmelpenninck ook in de [[Tweede Nationale Vergadering]] gekozen. Hij nam echter onmiddellijk ontslag toen het gerucht de ronde deed dat de "ultrademocraten" met [[Frankrijk|Franse]] hulp de macht probeerden te grijpen. Na de [[staatsgreep]] van [[Herman Willem Daendels|Daendels]] op [[12 juni]] [[1798]] kwam Schimmelpenninck weer op de voorgrond. Hoewel Daendels een opvliegende Unitariërunitariër was, volgde hij de lijn van "behoedzame tempering" (gematigdheid) en is door Schimmelpenninck gesteund.