Aleksandr Mensjikov: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
minus irrelevant detail gebaseerd op eigen onderzoek
T. Tichelaar (overleg | bijdragen)
is zeker geen eigen onderzoek, bron volgt
Regel 12:
Na de dood van Lefort in 1699 werd Mensjikov de vertrouweling en rechterhand van Peter de Grote. Hij maakte zich verdienstelijk in de [[Grote Noordse Oorlog]] en werd in 1702 commandant van [[Sjlisselburg]]. In 1703 leerde hij de Litouwse [[Catharina I van Rusland|Marta Skavronskaja]] kennen. Hij nam haar op in zijn huishouding en stelde haar voor aan de tsaar, die haar enkele jaren later in het geheim zou huwen. In 1709 streed hij in de [[Slag bij Poltava]]. In 1710 veroverde hij [[Riga]] en in 1713 [[Szczecin|Stettin]]. Ondertussen was hij in de adelstand verheven door keizer [[Leopold I van het Heilige Roomse Rijk]]. De tsaar had hem land gegeven waarop het [[Paleizencomplex Oranienbaum]] is verschenen.
 
Mensjikov was geïnteresseerd in vooruitgang en westerse ideeën. Als voorbeeld diende de Zweedse staatsinrichting. Hij had een sterrenwacht laten bouwen op zijn buitenplaats aan de [[Finse golf]]. In 1714 werd hij gekozen tot lid van [[Royal Society]], op uitnodiging van [[Isaac Newton]]. Inmiddels was Mensjikov een van de rijkste mannen in Rusland geworden. Hij zou over een miljoen [[Russische roebel|roebel]]s beschikken en liet een paleis op het Vasiljevski-eiland in de [[Neva]] bouwen, dat aan [[Paleis het Loo]] doet denken {{feit}}, waarin 30.000 [[Delfts blauw|Delftse tegels]] zijn verwerkt.
 
Na de dood van Peter de Grote, werd hij voogd over [[Anna I van Rusland|Anna]] en [[Elisabeth I van Rusland|Elisabeth]], de twee dochters van de tsaar en bewerkte de benoeming van die tsarina, die de regering aan hem overliet. Middels de zeskoppige [[Staatsraad van het Russische Rijk|Hoge Kroonraad]] zou hij moeten worden gecontroleerd.