Mid-oceanische rug: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.6.4) (Robot: gewijzigd: id:Punggung tengah samudra |
|||
Regel 7:
Omdat de platen uit elkaar blijven bewegen, zal het proces door blijven gaan, waarbij steeds nieuwe lithosfeer worden gevormd bij de oceaanruggen. Men noemt in de platentektoniek een mid-oceanische rug daarom een '''spreidingszone'''. Het proces waarbij op spreidingszones oceanische korst wordt gevormd wordt [[oceanische spreiding]] genoemd.
Het tegenovergestelde proces, dus waar juist oceanische korst verdwijnt, vindt plaats waar verschillende platen naar elkaar toe bewegen. Hier zal vrijwel altijd de ene plaat onder de andere verdwijnen, dit proces wordt [[subductie]] genoemd. Deze [[subductiezone|subductie-zones]] worden vaak gekenmerkt door een diepe [[trog (geografie)|oceanische trog]] waar de twee platen elkaar raken, en het ontstaan van [[vulkaan|vulkanen]] op de [[overrijdende plaat|tegenoverliggende plaat]]. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld te zien ten westen van het [[Zuid-Amerika]]anse continent, hier komt de oceanische [[Nazca-plaat]] onder een continentaal deel van de Zuid-Amerikaanse-plaat. Het gevolg hier is dus het ontstaan van een diepe oceanische trog langs de Zuid-Amerikaanse kust en het ontstaan van een [[gebergte (aardrijkskunde)|gebergte]]. (in dit geval de [[Andes]]).
Omdat de Aarde niet groter of kleiner wordt, zou je kunnen stellen dat de hoeveelheid nieuw gevormde lithosfeer gelijk zal moeten zijn aan de lithosfeer die verdwijnt in de subductie-zones.
| |||