BodeBodo werd in 1905 geboren als zoon van gouverneurde [[Landraad]] Franz von Borries. In 1924 studeerde hij werktuigbouwkunde aan de [[Technisch Hogeschool van Karlsruhe]]. Beginnend inmet het wintersemester van 1926/27 studeerde hij elektrotechniek aan de Technische Hogeschool in Danzig, daarna tot eind 1928 in München. Vanaf april 1929 werkte hij in het hoogspanningslaboratorium van de [[Technische Universiteit Berlijn|Technische Hogeschool Berlijn]], waar hij in 1932 promoveerde metop het proefschrift "''Außenaufnahme am Kathodenstrahloszillographen''".
Aansluitend was hij een jaar lang assistent bij [[Max Knoll]], die in 1931 samen met [[Ernst Ruska]] de elektronenmicroscoop uitvond. Met Ruska ontwikkelde hij in de jaren daarna een langdurige vriendschap en waarmee hij regelmatig levendige wetenschappelijke gedachten uitwisselde. Daarnaast trouwde hij inIn 1937 met Ruska's jongere zus,: Hedwig Ruska.
In 1932 ging Borries naar de industrie. Eerst was hij werkzaam als ingenieur bij de [[RWE (energie)|RWE]] in [[Essen (Noordrijn-Westfalen)|Essen]] en van 1934 tot 1937 als leidinggevende in een laboratorium voor de ontwikkeling van overspanningbeveiligingstoestellen bij de [[Siemens AG|Siemens-Schuckertfabrieken]] in Berlijn. Zijn initiatief leidde ertoe dat in 1937 bij Siemens & Halske in Berlijn werd begonnen met de ontwikkeling van een commerciële versie van de elektronenmicroscoop, die gezamenlijk door hem en Ruska werd geleid. In 1938 werd een eerste prototype van de Siemens-elektronenmicroscoop gebouwd, een jaar later gevolg door het eerste productiemodel.
NaIn de oorlog1948 richtte hij in 1948 het ''Rheinisch-Westfälische Institut für Übermikroskopie'' op te [[Düsseldorf]]. Ook was hij betrokken bij de oprichting van de Duitse Sociëteit voor Elektronenmicroscopie in 1949. Tegelijkertijd werd hij bij de Medische Academie Düsseldorf, de huidige [[Heinrich-Heine-Universität Düsseldorf]], benoemd tot ereprofessor. In 1953 werd hij aangesteld als gewoon hoogleraar aan de [[Rheinisch-Westfälische Technische Hogeschool]] van Aken en waar hij zich bezighield met de installatie van een leerstoel Elektronenoptica en Fijnmechanica. Hij werkte daar tot aan zijn plotselingeplotseling overlijden in 1956. Twee jaar daarvoor was hij nog verkozen tot voorzitter van de ''International Federation of Electron Microscope Societies''.
Voor zijn verdiensten ontving BodeBodo von Borries in 1941 de zilveren Leibniz-medaille van de [[Pruisische Academie van Wetenschappen]].
